برگزاری رقابتهای لیگ ملتهای اروپا باعث شده تا نتوانیم دیداری دوستانه با نمایندگان قاره سبز پیش از جام جهانی داشته باشیم؛ مگر اینکه بخواهیم مانند عربستان در فاصله چند روز تا آغاز مسابقات رقیبی از این منطقه پیدا کنیم که با توجه به عملکرد فدراسیوننشینان در پنجره نخست فیفادی بعید است چنین قدرت و خلاقیتی در ساختمان سئول وجود داشته باشد.
حال بد نیست نگاهی به عملکرد تیم ملی فوتبال کشورمان در تاریخ جام جهانی مقابل تیمهای اروپایی بیندازیم. ما در پنج دوره قبلی هشت مسابقه را با تیمهای این قاره داشتهایم که ماحصل آن ۶ باخت، ۲ تساوی و صفر برد بوده است. ۱۴ گل خورده، سه گل زده و کسب ۲ امتیاز از ۲۴ امتیاز ممکن.
جام جهانی ۱۹۷۸:
یک) هلند ۳-۰ ایران
دو) اسکاتلند ۱-۱ ایران
*با یک امتیاز در رده چهارم قرار گرفتیم.
جام جهانی ۱۹۹۸:
سه) یوگوسلاوی ۱-۰ ایران
چهار) آلمان ۲-۰ ایران
*با سه امتیاز در رده سوم جای گرفتیم.
جام جهانی ۲۰۰۶:
پنج) پرتغال ۲-۰ ایران
*با یک امتیاز رتبه چهارم را به خود اختصاص دادیم.
جام جهانی ۲۰۱۴:
شش) بوسنی و هرزگووین ۳-۱ ایران
*با یک امتیاز در جایگاه چهارم ایستادیم.
جام جهانی ۲۰۱۸:
هفت) اسپانیا ۱-۰ ایران
هشت) پرتغال ۱-۱ ایران
*با چهار امتیاز در رده سوم جای گرفتیم.
جام جهانی ۲۰۲۲:
انگلیس- ایران
ولز- ایران
حال باید دید با این مقدمات بسیار ضعیف، حداقل تا این لحظه، ملیپوشان میتوانند طلسمشکنی کنند و تیمهای اروپایی را با شکست مواجه سازند یا خیر. البته که توقع پیروزی مقابل انگلیس خیلی عجیب و غیرمنطقی است اما اگر میتوانستیم شرایط مناسبی را برای تیم مهیا کنیم، امکان شکست دادن ولز فراهم است.
اگر به قدرت رقبای اروپایی خود در دورههای قبلی توجه داشته باشیم شاید ولز فقط از بوسنی و هرزگووین تیم قویتری به حساب بیاید و الباقی تیمها کلاس بالاتر و ستارههای بیشتر داشتند.