عجب شیر پرس - عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت: برداشتهای غیر متعارف در حوزه محیط زیست از آب گرفته تا ذخایر دیگر همچون خاک و چوب درختان، عواقب سنگینی برای زندگی بشر به دنبال دارد و باعث شده است تا زاینده رود، هورالعظیم و دریاچه ارومیه خشک شده و تبدیل به کانون ریزگردها شود.
به گزارش عجب شیر پرس به نقل از خانه ملت، مجتبی یوسفی در مورد خشکی هورالعظیم و زاینده رود گفت: سوءمدیریت در مصرف بهینه آب در دولتهای قبلی منجر شده تا امروز بیشتر شهرهای کشور با خشکسالی مواجه شوند؛ از هورالعظیم و زایندهرود گرفته تا ارومیه تنها گوشهای از این سوءمدیریت آبی است.
نماینده مردم اهواز، باوی، حمیدیه و کارون در مجلس شورای افزود: سوءمدیریتهای آبی منجر شده تا جلگه ای مانند خوزستان امروز در مرز خشکی قرار بگیرد؛ در دهه های گذشته شاهد پدیدهای به نام ریزگردها در غرب کشور نبودیم اما امروز به دلیل پرداخت نشدن حق آبه شهرهای جنوبی، تالابهایی مانند هورالعظیم و شادگان رو به خشکی رفتند و با شدت گیری و تداوم آن با پدیده ای به نام ریزگردها مواجه هستیم.
وی ادامه داد: تمام بی آبی و خشکسالیها به پدیده ریزگردها ختم نشده است. آنچه در دراز مدت شاهد آن بودیم؛ مهاجرت از شهرهای شرقی کشور به دلیل سوءمدیریت بود که باعث ایجاد مسائل امنیتی و حتی منجر به خالی شدن شهرهای مرزی شد و از طرفی هم نتوانستیم از ظرفیت خوب کشورهای همسایه به درستی استفاده کنیم.
امروزه ارومیه با هزاران میلیارد تومان هزینه هم احیا نشده استیوسفی با اشاره به تلاش بی فایده احیای دریاچه ارومیه گفت: سوءمدیریت در محیط زیست گاهی خسارات جبران ناپذیری را به همراه دارد که بیشتر آنها قابل بازگشت نیستند به فرض مثال امروزه ارومیه با هزاران میلیارد تومان هزینه هم احیا نشده است. ساخت بیش اندازه سدها و انتقال آب بین حوزهای؛ همه از دلایلی هستند که منجر شده امروز شاهد خشکی زیانبار در بسیاری از شهرهای کشور باشیم و بسیاری از این زیانها قابل بازگشت نخواهند بود. باید بپذیریم این روشهای قدیمی برای مصرف آب در دنیا منسوخ شده است.
نماینده مردم در مجلس یازدهم یادآور شد: روشهای مناسب همچون آمایش سرزمینی برای کشت محصولات، ممانعت از احداث صنایع آبی در شهرهای کویری، الگوسازی بهینه برای مصرف آب و…..همه از مواردی هستند که منجر شده تا کشاورزان با مشکل مواجه شوند، سیاستهای غلط در حوزه آبی از قبل هشدار داده شده بود و امروز کمبود آب به دلیل نبود برنامه ریزی دقیق خود را در بسیاری از شهرهای کشور نشان داده است.
مدیریت آب در کشور به درستی اجرا نمیشودسخنگوی فراکسیون شوراها و مدیریت شهری و روستایی در مجلس تاکید کرد: کشور ما از شمال و جنوب از نعمت ذخایر آبی برخوردار است که فرصتی برای تقویت صنایع آب بر کشور است، اما متاسفانه به دلیل سیاستهای نادرست شاهد احداث این صنایع در شهرهای کویری کشور بودیم که گاهی برای این صنایع از آب شیرین که حکم طلا را دارد استفاده میشود که ضربهای سنگین به اکوسیستم طبیعت وارد کرده و منجر به نارضایتی کشور به دلیل از بین رفتن محیط زیست و رشد ریزگردها و آلودگی شده است، همه این موارد نشان میدهد مدیریت آب در کشور به درستی اجرا نمیشود.
عضو کمیسیون عمران در مجلس ادامه داد: به جای استفاده از ظرفیتهای بخشینگری در حوزه آبی باید به سمت راهکارهای ملی در توسعه صنایع و حفظ منابع آبی باشیم. هر میزان بخشینگری حاکم باشد ضرر آن به سمت منابع کشور است و منجر به از بین رفتن منابع کشور خواهد شد. باید بپذیریم اگر دولت سیاستهای خود را در حوزه آب تغییر ندهد و به روشهای سنتی ادامه دهد بی شک تغییری در مدیریت آبی شاهد نخواهیم بود.
آسیب به محیط زیست عواقب سنگینی به همراه داردیوسفی افزود: کشور ما نه اولین و نه آخرین کشوری است که در حوزه مدیریت آبی دچار مشکل شده است بر همین اساس باید از نظرات کارشناسان و اساتید حوزه محیط زیست استفاده کنیم، موضوع آب یک مسئله حیاتی داخلی است. کارشناسان محیط زیست از قبل این تذکرات را داده بودند که سدسازی بی رویه، انتقال آب بین حوزهای از سرشاخهها به کویر کشور باعث میشود تا به کشاورزی ضربه سنگینی وارد و همچنین شاهد رانش و فرونشست زمین باشیم، برداشتهای غیرمتعارف در حوزه محیط زیست از آب گرفته تا ذخایر دیگر همچون خاک و چوب درختان، عواقب سنگینی برای زندگی بشر به دنبال دارد و باعث شده است تا زاینده رود، هورالعظیم و دریاچه ارومیه خشک شده و تبدیل به کانون ریزگردها شود.
عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: امروز مدیریت منابع آبی همگی قربانی تعارض منافع شده است، مدیریت آب باید از مجموعه یک وزارتخانه خارج شده و در اختیار یک مجموعه فرا وزارتخانهای قرار بگیرد، حفاظت از محیط زیست نیازمند نظارت بلند مدت است نه کوتاه مدت، اگر راهکارهای بلند مدت برای مسئله آب ارائه نشود گله مندی مردم در این راستا بیشتر خواهد شد و منجر به بحران زیست محیطی میشود که گاهی جبران آنها ممکن نخواهد بود.