وی بیان کرد: مساله این است که معمولاً در دیدارهای سینماگران و مسئولان دولتی و انتشار بیانیههای مختلف، افراد معروف و مشهورتر در سینما حضور دارند و بر همین اساس مطالباتی که مطرح میشود الزاماً مطالبات طبقه تهیدست عرصه فرهنگ و هنر نیست. هرچند بعد از اظهاراتی که از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره سینما مطرح شد، برخی از صنوف سینمایی بیانیههایی را صادر کردند، اما در نهایت خانه سینما ابراز امیدواری کرد که به یک تعاملی با مدیران دولتی برسد.
رئیس انجمن دستیاران فیلمبردار سینما ادامه داد: در واقع بیشتر دیدارها و بیانیههایی که صادر میشود از سوی تهیهکنندگان، کارگردانان و سلبریتی ها است که بیشک مطالبات این گروه از سینماگران با خواستهها و نیازهای دیگر گروههای سینمایی متفاوت است، باید این را بپذیریم که سینما یک صنعت است و در این صنعت ۲ طرف وجود دارد یکی کارفرما که در سینما همان تهیهکننده است و طرف دیگر کارگر که شامل عوامل پشت صحنه میشود. همچنین باید این مساله را به خاطر داشته باشیم که کارفرما نسبت به کارگر یک سری وظایف و مسئولیتها دارد که باید آن را عملی کند.
وی تاکید کرد: براساس بیانیهای که از سوی اتحادیه تهیهکنندگان صادر شده است، اولویتهای کارفرمایی مورد توجه قرار گرفته و اولویتهای دیگر صنوف سینمایی که در تعریف شغلی در دسته کارگری قرار گرفتهاند، نادیده گرفته شده است. با همین روند زمانی که سینماگران با رئیس مجلس شورای اسلامی دیدار میکند، اولویتهای سینمایی به مسائلی چون مالیات، تشکیل کارگروه برای حل معضلات سینما و بیمه تقلیل پیدا میکند.
کفیلی با اشاره به اینکه سینمای ایران در حال حاضر معضلات و مشکلات بسیاری دارد که باید مورد توجه قرار گیرد، گفت: یکی از مواردی که معمولاً در بحث مشکلات سینماگران مطرح میشود، مساله لغو مالیات ناعادلانه است این در حالی است که این مساله مشکل همه اعضای خانه سینما نیست، چرا که سطح درآمد آنها به اندازهای نیست که براساس قانون فعلی مالیات، مشمول پرداخت مالیات شوند. در واقع بسیاری از افرادی که در حوزه سینما فعالیت میکنند، دستمزدشان به آن سطحی نمیرسد که بخواهند مالیات پرداخت کنند. در چنین شرایطی نفع لغو مالیات سینماگران بیشتر به دهکهای بالا میرسد، یعنی کسانی که دستمزد و درآمدهای بسیار بالایی دارند.
وی ادامه داد: مساله دیگر راهاندازی صندوق حمایت از پژوهش و زیرساختهای سینما است، معنای زیرساخت و پژوهش چیست؟ باید به این امر توجه کرد که مشکلات اقتصادی و معیشتی سینماگران مورد توجه قرار گیرد و شرایطی فراهم شود که زندگی برای آنها سهل شده و یا حداقل با توجه به اینکه بسیاری از اقشار کم درآمد سینما به دلیل مشکلات اقتصادی اطراف تهران زندگی میکنند و با سختیهای بسیاری در پروژههای مختلف حضور پیدا میکنند، امکانات مناسبی فراهم شود، به همین دلیل باید روشن شود که مساله زیرساخت سینما از منظر اتحادیه تهیهکنندگان چیست؟
این فعال صنفی تاکید کرد: بحث پروانه ساخت از دیگر مواردی است که به آن اشاره شده است، در حال حاضر با توجه به اینکه پروانه ساخت فیلمها زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر میشود حقوق بسیاری از عوامل رعایت نمیشود. حال تصور کنید روند پروانه ساخت به اتحادیه تهیهکنندگان سپرده شود، اتحادیهای که همچنان قرارداد تیپ را بعد از گذشت ۲ سال هنوز تأیید نکردهاند، چرا که این قرارداد میتواند نافی منافع آنها باشد.
کفیلی در پایان گفت: معتقدم نباید مطالبات سلبریتی ها تبدیل به مطالبه بدنه سینما شود، ما مطالبات دیگری داریم که شامل تشکیل صندوق بازنشستگی هنرمندان، افزایش پایه حقوق براساس تعداد سالهای کار، یکسان شدن قراردادها و پرداختها است که باید مورد توجه قرار گیرد.