به گزارش عجب شیر ما به نقل از ایسنا، دکتر محمدعلی متفکرآزاد اظهار کرد: در صورتی که نتایج توافق گروههای ایرانی با طرفهای 1+5 در ارکان اقتصادی کشور جاری شود، بیتدبیریهای اقتصادی انجام شده در دولتهای مختلف خود را نشان میدهد. همگان اذعان دارند که تحریمها، 15 تا 30 درصد بر کندی رشد اقتصادی کشور تاثیر داشته است و آنچه بیش از هر چیزی اقتصاد ما را به رکود کشید بیتدبیریها و عدم توجه به زیرساختهای اقتصادی بود.
استاد دانشگاه تبریز ادامه داد: تزریق میلیاردها دلار آزاد شده از داراییهای ایران به درون اقتصاد کشور میتواند هم یک فرصت خوشایند باشد و هم یک تهدید خطرناک. اگر برای این منابع آزاد شده برنامهریزی درست و دقیقی صورت نگیرد همین پولها میتواند موجب برهم ریختن ساختار اقتصادی کشور و تشدید اختلاف طبقاتی و تورم بیشتر شود، اما اگر برای این منابع آزاد شده برنامهریزی درستی صورت بگیرد میتواند فرصتی برای شکوفایی بیشتر اقتصاد ایران باشد. به نظر میرسد دولت در این میان باید منابع آزاد شده را صرف سرمایهگذاری در صنایع زیربنایی و البته اشتغالزا کند.
وی با اشاره به حدیث "سُوءُ التَّدبیرِ مِفتاحُ الفَقرِ" گفت: حسن تدبیر مال، اندک را زیاد و سوء تدبیر، ثروت زیاد را نابود میسازد، اقتصاد ما بیتدبیریهای زیادی را به خود دیده است، رکود اقتصادی حال حاضر کشور فقط از جانب تحریمها نبوده که هماکنون با رفع تحریمها انتظار داشته باشیم همهی مشکلات زیرساختی اقتصاد رفع شود.
وی با تاکید بر رفع معضل بیکاری گفت: این مهم باید یکی از فوریترین اقدامات دولت باشد، پولهای آزاد شده ایران و همچنین سرمایهگذاریهای احتمالی آتی میتواند راهگشای مشکل بیکاری باشد. اگر صنایع زیربنایی خصوصا صنایع تولیدی کوچک، متوسط و واحدهای تولیدی کوچک و متوسط شکوفا شوند میتوانند هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کنند. با یک برنامهریزی درست میتوان ضمن رونق دادن به کسب و کار وضعیت معیشتی اکثریت مردم ایران را بهبود بخشید. سطح دستمزدها را بالا برد و وضعیت اشتغال و شرایط کار را بهبود بخشید.
وی تکیه بر منابع ملی، فکری و فیزیکی را شرط تحقق اقتصاد مقاومتی دانست و افزود: زمانی که از تمام ظرفیتهای جامعه و سرمایههای انسانی کشور استفاده شود و تدبیرهای اقتصادی جایگزین راهکارهای سطحی اقتصادی گردد، میتوان انتظار داشت که رفع تحریمها نیز اثر مثبتی داشته باشد.
متفکرآزاد خاطرنشان کرد: مردم انتظار به حقی دارند که بعد از سالها سختی و رنجی که به دلیل تحریمها تحمل کردهاند بارقههای امیدی برای بهبود شرایط زیستی و معیشتی خود ببینند و برای این امید باید برنامهریزی کرد.
وی خاطرنشان کرد: تولید ایران باید در شرایط پس از تحریم به گونهای مدیریت شود که قدرت رقابت داشته باشد، چرا که با توجه به نیازهای بخش تولید و شرایط قیمت و کیفیت و رقابت، نوعی هجمه به بازار وارد میشود که اگر کنترل نشود، تولید آسیب خواهد دید.
به گفته متفکر آزاد، تولید کشور در هر صورت، قیمت تمام شده بالایی دارد و کیفیت نیز با شرایط روز دنیا سازگاری ندارد، چراکه ایران در تحریم بوده و دسترسی به تکنولوژیهای غرب نداشته است، بنابراین اگر بازار، آزاد و رقابتی شود، شرایط سخت خواهد شد و ممکن است که صنعت و اقتصاد کشور ضربه ببیند. البته آمادگی این فضا و سیاستگذاریها و به ویژه تعامل با اقتصاد جهانی، نظامات کنترلی و مدیریت ویژهای لازم دارد که از نقاط مثبت این فضا به بهترین شکل استفاده شده و نقاط منفی آن، مدیریت شود.
وی خاطرنشان کرد: موافق واژه پسابرجام نیستم، اگر از واژه "جریان اجرای برجام" استفاد شود مناسب تر است. در جریان اجرای برجام باید زیرساختهای اقتصادی توانی بگیرند تا قدرت رقابت پیدا بکنند، اینکه فلان مسئولی میگوید بعد از اجرای برجام به مبادله دو سویه اقتصادی با کشورهای قدرتمند اقتصادی می پردازیم، خوشبینی کاذبی دارد. تولید ما در شرایط کنونی توان رقابتی خود را در بسیاری از بخش از دست داده است و باید فکری برای تقویت آن شود.
وی اضافه کرد: اقتصاد ما باید درون گرا و برون نگر باشد، تکیه بر منابع داخلی در چارچوب اقتصاد مقامتی با توجه به اسناد بالادستی نظام شرط اولیه بهبود وضعیت اقتصادی است. همچنین در بحث نقدینگی مشکلی در جامعه وجود ندارد که در انتظار پولهای بلوکه شده ارزهای آزاد شده از بانکهای خارجی باشیم. اینکه چرا نقدینگی به سمت تولید نمی رود و به سمت سود های بادآورده و رانت و قاچاق میشود، بحث دیگری است!
متفکر آزاد ادامه داد: نقدینگی موجود کافی است، اگر بتوانیم همین نقدینگی را مدیریت کرده و دردهای اقتصادی خود را چاره بکنیم، نیازی به ورود سریع نقدینگی حاصل شده از لغو تحریمها و آزاد شدن پولهای بلوکه در بازار نیست. میتوان برای آن هم برنامه ریزی کرد و برای استفاده در سایر بخشها به کار برد. وقتی دارندگان نقدینگی داخلی رغبتی به سوی تولید داخل کشور ندارند (البته شرایط کنونی تولید سودده نیست) چطور میتوان انتظار داشت که سرمایه دار خارجی تولید ما را فرصتی برای کسب سود ببیند، سرمایه دار خارجی به دنبال سود است، در این شرایط مشخص است که چه بخشهایی را برای سرمایه گذاری انتخاب میکند.
استاد دانشگاه تبریز افزود: به طور قطع، ایران دیگر برای شراکت اقتصادی با کشورها، ناچار به انتخاب از میان گزینههای محدود نیست، بلکه باید با استراتژی، قراردادهایی را پیش روی سرمایهگذاران قرار دهد که از دل آنها، بازی برد- بردی رقم خورد که هم به نفع ایران و هم به نفع طرف خارجی باشد، در این صورت، این همکاری پایدار خواهد بود.
متفکر آزاد با تاکید بر ضرورت تقویت بخش اشتغال خاطرنشان کرد: به نظر میرسد حال که زمینه برای تولید و تجارت رقابتی پیش روی ایران قرار دارد، باید بر روی محصولاتی برای تولید تمرکز بیشتری کنیم که بر صادرت تکیه دارند و توانستهاند پا را از بازارهای داخلی فراتر نهند. همه اینها نیازمند بکارگیری نیروهای انسانی با تکیه بر تدبیر است.
وی بر جهت یابی صحیح اقتصادی در شرایط بعد از اجرای برجام تاکید کرد و گفت: اینکه در بهرهبرداری از امکانات فراهم شده چه سیستی اقتصادی باید به کار گیرد، تعیین کننده آن خواهد بود که به چه ترتیب بتوانیم از شرایط بوجود آمده در جهت حل مشکلات استفاده کنیم.
متفکر آزاد همچنین با تاکید بر اجتناب از تضعیف پتانسیلهای تولیدی شکل گرفته در داخل در دوران تحریم و عدم جایگزینی با واردات غیرمنطقی، بیان کرد: نباید دستاوردهای اقتصادی که کسب کردهایم را به آسانی از دست بدهیم، اجتناب از افتادن در ورطه اقتصادِ وارداتی با اتکاء به درآمدهای نفتی و جلوگیری از تکرار اشتباهات گذشته یک اصل کلی است.
رییس دانشکده اقتصاد دانشگاه تبریز خاطرنشان کرد: شرایط اقتصادی کشور در دوران پساتحریم به طور حتم میتواند رو به بهبود باشد، اما بهبود وضعیت، تدریجی و آرام خواهد بود و انتظار تحول بزرگ و آنی نمیرود. تحول در سایه همدلی عمومی و اتکا به منابع فکری و انسانی ما است. تحولات آینده نیازمند وفاق در سطح نظام تصمیمگیری، اجماع در سطح نخبگان و مدیریت مطالبات در سطح مردم است.
وی با تاکید بر حرکت در چارچوب سیاستهای کلّی اقتصاد مقاومتی و بهرهگیری از مزیتها و ظرفیتهای داخلی کشور با توجه به امکان جذب سرمایه و منابع خارجی با محوریت اصلاحات ساختاری در درون، گفت: اقتصاد کشور هر چه بیشتر مردمی گردد، گره های اقتصادی باز میشود، دولت باید با خوشبینی به ظرفیتهای داخلی اعتماد بکند.