آرون گرامی‌پور بازیکن دو رگه که در انگلیس بزرگ شده است، چند سالی است به تیم ملی ایران راه یافته، اما کیفیت بالایی را از خود نشان نداده است. در حالی که او در یک سال گذشته جسته و گریخته در آرژانتین و انگلیس بازی کرده بود و آمار چندان خوبی هم نداشت، یک بار دیگر برای حضور در پنجره آخر کاپ آسیا به تیم ملی دعوت شد، اما عملکرد ضعیفی داشت و کمکی به بالا بردن کیفیت تیم ملی نکرد.

این بازیکن در بازی قطر حدود 17 دقیقه در ترکیب بود و تنها 4 امتیاز و 2 ریباند را کسب کرد و مقابل عربستان هم با وجود اینکه مدت زمان زیادی را (29 دقیقه) در میدان حضور داشت، تنها 7 امتیاز و 6 ریباند داشت. این آمار نشان می‌دهد که سطح او از بازیکنان سنتری که در لیگ برتر حضور دارند هم پایین‌تر است.

از سوی دیگر این عملکرد شائبه‌هایی را هم در مورد نحوه حضور گرامی‌پور در تیم ملی را به وجود می‌آورد که شاید مسائل دیگری برای حضور در تیم ملی مطرح باشد، چون مربیگری هرچقدر هم سلیقه‌ای باشد، شما نمی توانید بازیکنان ضعیف را در تیم ملی یک کشور جمع کنید.

سوالی که این روزها از کادرفنی تیم ملی بسکتبال و به خصوص مهران شاهین‌طبع وجود دارد این است که چرا او نگاهش به خارج و زیر ذره بین بردن دو رگه‌هایی است که طی سال‌های گذشته چیزی به بسکتبال ایران اضافه نکرده‌اند و بلکه همیشه منفعت برده‌اند. عرفان نساج پور، نوید نیکتاش، یونس لاله زاده، بنی کوچویی پیش از این اتفاق خاصی را رقم نزدند و گرامی‌پور و رستم پور و جلال پور هم همان راه را ادامه می‌دهند.