چگونگی تأسیس، تاریخچه و اهداف ترسیم شده کارخانه اطلس پود را تشریح نمایید؟
شرکت اطلس پود در بدو تأسیس با نام اطلس شروع به کار کرده است که با عنوان پرده توری اطلس شناخته می شد. در سال 54 مکان فعلی کارخانه خریداری شده که همزمان با وقوع انقلاب و بدنبال آن با شروع  جنگ تحمیلی اتفاق افتاد که در زمان جنگ هم ساخت و ساز آن شروع شد و در سال 60 کارخانه از مکان سابق اش که میدان جهاد بود با تجهیزات و دستگاه های آن دوره به مکان فعلی انتقال یافت. بنده در آن زمان که در امریکا مشغول تحصیل بودم با اتمام آن به ایران برگشتم و اقدام به خرید و تجهیز کردن کارخانه با ماشین آلات جدید کردیم و توانستیم از کشور آلمان بروزترین دستگاه ها را وارد کنیم که نهایتاً فعالیت مان را  در مکان جدید کارخانه شروع کردیم.  از بدو تأسیس کارخانه هم پدرمان که موسس اصلی کارخانه هستند از جوراب بافی شروع کرده بود و بعد ازگردبافی و تولید زیرپوش و غیره نهایتاً اقدام به پرده بافی کرده بودند و اولین شرکتی که در ایران پرده بافی را با این تکنولوژی شروع کرده بود کارخانه ما بود و در دهه 80 واحد نمونه صادراتی ، واحد نمونه استاندارد و واحد نمونه مدیران کل کشور بودیم. بعد از آن که مشکلات تحریم وارد شد تمام واحدهای تولیدی خصوصاً صنایع نساجی را دچار آسیب ساخت و موانع بسیاری را در بخش صادرات ایجاد کرد تا ما مجبور شدیم خودمان را با بازار داخلی وفق بدهیم. ولی در سال 99 با وجود تحریم ها دوباره میزان بخش صادرات مان را افزایش دادیم. به طور کلی هم اهدافی که دنبال کرده ایم در تولید محصولات مان در درجه اول بحث کیفیت بود در مرحله بعد هم بحث قیمت مناسب محصول بود. در مقایسه با شرکت های خارجی هم در بحث کیفیت و هم از نظر قیمت  به جایگاه مناسبی دست یافتیم.
در مورد تنوّع محصولات کارخانه و متعادل سازی کالاهای تولیدی تان با توان خرید مردم، چه سیاست گذاری هایی را اتخاذ کرده اید؟
در این جهت با ایجاد طرح ها و رنگهای مختلف در تولیدمان اقدام کردیم  و داشتن توجه بیش از حد به مسئله کیفیت و دوام داشتن کالاهای تولیدی مان در مقابل شستشو، نور آفتاب و سایش و غیره را مد نظر قرار داده ایم. از طرف دیگر هم اعمال قیمت های مختلف و ایجاد طرح های گوناگون از قبیل تکنولوژی گیپور که درگذشته نبوده است از مباحث تنوع بخشی در تولید به شمار می رود و یا تولید پارچه های ضخیم که سابقاً نداشتیم ولی در حال حاضر که برای پوشش دکوری پنجره ها کاربرد دارد را تولید می کنیم و در فروشگاه های خودمان که محصولات تولیدی مان را می فروشند محصولات دیگری مانند حوله، کالای خواب و آشپزخانه را با برند، تکنولوژی و طرح هایی که خودمان سفارش می دهیم  را تولید می کنند تا در مراکز فروش مان عرضه  شود. نهایتاً با وجود این محصولات  تولیدی و سفارشی موفق شدیم تا تنوع در سبد کالایی مان را داشته باشیم.   
آیا برای تهیه مواد اولیه جهت تولید محصولات خود، در زمینه واردات  اقدام می کنید یا در داخل کشور تهیه می شود؟
در این جهت می توان گفت که ما دو نوع مواد اولیه داریم. یک نوعی از آن را از طریق پتروشیمی در داخل کشور تهیه می کنیم که به حالت چیبس پولیستر می باشد.  یک نوع نخ را خودمان تولید می کنیم و نوع دیگری از آن را از داخل کشور بدست می آوریم و انواعی دیگر را از طریق واردات تهیه می کنیم. در زمینه واردات با اینکه ارز حاصل از صادرات مان را استفاده می کنیم و علیرغم استفاده از ارز دولتی و نیمایی مشکلات بسیار زیادی را در این عرصه داریم. به عنوان مثال برای وارد کردن اقلامی یا کالایی، از ثبت سفارش گرفته تا رسیدن کالا به دست سفارش دهنده  حداقل 6 ماه زمان لازم است تا نهایی شود و به دست مان برسد. در داخل ایران هم از طریق ثبت نام در بورس و واریز پول و انتظار کشیدن برای تحویل جنس، اقدام می کنیم.
با توجه به سابقه دیرینه شما در عرصه تولید، جایگاه محصولات اطلس پود را در بین مصرف کنندگان چطور ارزیابی می کنید؟
زمانی سهم کلی مان از بازار تولید داخلی 40 درصد بود ولی از زمانی که سختگیری لازم در زمینه  قاچاق کالا  اعمال نشد متأسفانه بیش از 20 میلیارد دلار به طور سالانه طبق آمارهایی که قوه قضائیه ، تعزیرات حکومتی و یا بانک مرکزی داده اند،کالای قاچاق وارد کشور شده است که این مسئله آسیب بزرگی را بر تولید داخلی وارد ساخته است و نهایتاً باعث از دست رفتن بازار داخلی شده است. خوشبختانه در دو سال اخیر با جدی گرفته شدن این مقوله و متفاوت بودن با روال گذشته شرکت های تولیدی می توانند از دست اندازی مسیر رها شوند و به جریان رشد و توسعه خود وصل شوند. زمانی هم بود که  ثابت نگه داشتن نرخ ارز باعث بالا رفتن 20 درصدی هزینه های تورم داخلی شده بود. نرخ ارز به مدت 15 سال در مبلغ 800 الی 1000 تومان نگه داشته شده بود در صورتی که تورم همچنان پابرجا بود و این باعث می شد که قیمت کالای خارجی از محصولات ما پایین تر باشد. الان با توجه به شرایط موجود کاملاً واضح است وقتی که نرخ ارز بالا می رود فشار وارده بر اقشار مختلف جامعه بسیار بالا می رود در نتیجه اعضای جامعه وقتی تحت فشار قرار گیرند و اذیت شوند طبیعتاً ما هم که عضوی از جامعه هستیم، آسیب می بینیم. فعلاً قیمت ها به نقطه تعادل رسیده است و باید مدیرت جدی در این راستا اعمال شود چون اگر فقر در صورتی که از جامعه رخت نبندد و ریشه بدواند باعث ایجاد مشکلات عدیده ای در بخشهای مختلف می شود و  بروز ناامنی و آسیب های اجتماعی را هم به دنبال خواهد داشت.
کارخانه اطلس پود در کل کشور چه تعداد از شعبات را به خود اختصاص داده و تأثیرگذاری اش در حوزه اشتغال زایی، چگونه بوده است؟
ما 16 شعبه داریم که اکثراً در مراکز استان ها فعال هستند. ولی در حوزه اشتغال زایی آمار سابق مان نسبت به الان با وجود اینکه در سال کنونی 60 نفر جذب نیرو داشته ایم، وضعیت بهتری داشت  که نشأت گرفته از مسائل اقتصادی و بحث تحریم ها است که ناچاراً تعدادی از پرسنل مان را کاهش دادیم و تعدیل نمودیم. با وجود اینکه ماشین آلات ما سه شیفت کار می کنند از اوایل سال به دلیل وضعیت فعلی حاکم بر بحث نقدینگی ، قیمت مواد اولیه و مسائل تحریم ها از فعالیت تعداد ماشین آلات مان کاسته ایم. اما در سال 1400 پیش بینی هایی که کرده ایم با راه اندازی ماشین آلات جدیدی را که خریداری کرده ایم و برنامه ریزی  مورد نیاز هم انجام شده، دوباره جذب نیرو خواهیم کرد تا تأثیرگذاری خودمان را در بحث اشتغال همانند گذشته داشته باشیم.
کیفیت در تولید و مدیریت آن را در کارخانه چطور اعمال می کنید؟
همیشه اهمیت بسیار زیادی به کیفیت محصولات مان دادیم و به توصیه پدرم که موسس اصلی اطلس پود هستند و همیشه می گویند «در ضرر را به سوی مشتری ببندید»  عمل کرده ایم. چون مشتری حق دارد که بهترین کیفیت را با مناسبترین قیمت تهیه نماید و در همین راستا واحد کنترل کیفی، واحد آزمایشگاه و دستگاههای خریداری شده از آلمان که ارزش مالی شان بالغ بر یک میلیون دلار است، در کارخانه نصب شده اند و کارایی دارند که همگی به خاطر توجه بیش از حدّ به مسئله کیفیت کالاست. مشتری مداری  الگوی همیشگی مان بوده است که به همین منظور، مختص صدای مشتری و شنیدن حرفهای او سیستم مشخصی را راه اندازی کردیم  تا بتوانیم با ایجاد ارتباط نزدیک و شناسایی مطالبات مصرف کنندگان هم در بحث کیفیت، هم در قیمت کالا و هم از لحاظ زمان تحویل رضایت مشتری را جلب نماییم. در بحث مدیریت هم با ایجاد محیطی صمیمی سعی کرده ایم تا تمام همکاران مان در این مجموعه با احساس راحتی و انعکاس دادن مشکلات شان، این مجموعه را متعلق به خود بدانند و داشتن ارتباط دلی با این سیستم را در اولویّت کاری شان قرار دهند. اعتقادمان بر این است که دستگاه ها و ماشین آلات سرمایه اصلی ما در این مجموعه نیستند بلکه پرسنل و نیروی  انسانی ما هستند که سالهاست به این سیستم و مجموعه باسابقه اطلس پود، دل سوزانده اند.
جهت شناساندن و برجسته سازی فعالیت خود، نقش تبلیغات را در این باب چگونه تشریح می کنید؟
نقش و اهمیت تبلیغات را در شناساندن کالاهای تولیدی نمی توان انکار کرد. به همین دلیل سابقاً مختص کارخانه سیستم اطلاع رسانی گسترده ای داشته ایم که بعداً به خاطر ضعیف بودن بازار و مباحث مالی ادامه دار نشد. ولی تصمیم داریم در این جهت همکاری های خوبی با رسانه ها داشته باشیم چون در دنیای امروزی تبلیغات جایگاه ویژه خود را داراست. به عنوان مثال برندی مانند سونی و اپل را هم می شناسند و جایگاه اصلی خودشان را همیشه دارا هستند ولی هیچ وقت خود را از عرصه تبلیغ و تکرار شدن دور نکرده اند چون تأثیرات آن را در رشد و ترقی شان دیده اند. بنابراین ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم و تصمیم بر جدی گرفتن این مقوله داریم.
به نظر حضرتعالی داشتن تخصص در مدیریت و همینطور دارا بودن از تجربه در تولید، چه رابطه ای در مسیر موفقیت و اداره یک کارخانه نسبت به هم دارند؟
علم و تجربه در عرصه تولید دو عنصری هستند که مکمل همدیگرند و در این بین اگر یکی از آنها موجود نباشد قطعاً فعالیت تولیدی در طی روزها و سالهای بعدی با بن بست مواجه خواهد شد. به عنوان مثال بنده اگر علم لازم را داشته باشم ولی بدون تجربه، تولید را از امروز شروع کنم ممکن است در ده سال بعد مجبور به بستن کارخانه باشم چون تجربه ای که بروز نباشد و با علم روز عجین نشود تاریخ مصرف آن تجربه در همان ده سال تمام خواهد شد. در مجموعه ما انتقال تجربه جزو اولویت هایمان بوده است چون علم  لازم را در راستای حرکت در مسیر کسب کرده بودم  و تجربه را هم به خاطر بودن پدرمان در بازار کار و تولید از ایشان کسب کرده ام و به خاطر ارزشمند بودن مشاوره های ایشان در زمینه تولید همیشه از ایده ها و طرح های شان، نهایت استفاده را برده ام. به طور کلی انتقال تجربه و مشاوره در این مجموعه کمک های بسیاری را نسبت به موفقیت مان کرده و تاثیر گذاشته است طوری که جایگاه فعلی مان در زمینه تولید را مدیون نگرش ها، مشاوره ها و تجربیاتی هستیم که به ما منتقل شده است.   
آیا تا به حال در امر صادرات هم اقدامی انجام داده اید و اگر بوده به کدام کشورها و مناطقی از خاورمیانه صورت گرفته است؟
در بحث صادرات به صورت گسترده کار می کردیم. اولین صادرات ما در سال 1347 بوده است. بعد از انقلاب از سال 69 جهشی دوباره به صادرات داده ایم و 5 قاره را به عنوان هدف برای خودمان ترسیم کردیم. در وهله اول هم قاره اروپا را در اولویت قرار دادیم چون اصل تولید پرده در این منطقه، خصوصاً در کشور آلمان اتفاق می افتاد لذا تمرکز بیشتر ما هم به لحاظ جایگاه ویژه آلمان در این نوع تولید وارد این بازار شدیم که بعد از آن کشورهایی مثل ایتالیا، سوئیس، فرانسه، بلژیک و انگلستان هم اضافه شدند. بنابراین فعالیت مان در اروپا سکوی پرش مان نسبت به قاره های دیگر شد. از سال 69  نمایشگاه ویژه پرده در کشور آلمان برگزار می شود که هر ساله شرکت می کنیم و که 4 روز برگزار می شود و در این مدت تقریباً 230 هزار یورو برای ما هزینه دارد که در این راستا هیچگونه کمکی از طرف دولت دریافت نکرده ایم علیرغم اینکه گفته بودند 50 درصد هزینه ها را پرداخت می کنند. ولی در نگاه دیگر به این مسئله باید عرض کنم که این حضور و شرکت در بازار های بین المللی باعث شد تا بتوانیم همیشه به صورت مستقل عمل کنیم و استقلال یافته تر قدم برداریم و به مرور زمان باعث شد رفته رفته غرفه خود را در نمایشگاه آلمان بزرگتر کردیم و به این نتیجه رسیدیم که اروپا برای ما از اهمیت خاصی برخوردار است به همین خاطر مرکز پخش مان را در آلمان و انگلستان دایر کردیم و به لحاظ اینکه شناخت کافی از بازار هر دو کشور داشتیم به موفقیت هایی هم دست یافتیم و بعداًدر امریکا و کانادا هم دفترمان را راه اندازی کردیم. در حال حاضر هم به غیر از دفتر پخش آلمان که به خاطر تحریم ها تعطیل کرده ایم، سایر دفاتر پخش مان در کشورهایی که گفته شد فعال هستند. لازم می دانم بیان کنم که سابقاً در داخل کشور همیشه دچار خود تحریمی بوده ایم و این تا به امروز هم ادامه دار بوده و پررنگ تر شده است و باعث ایجاد مشکلات در این عرصه می گردد.
در نگاه کلان چه مشکلاتی را در حال حاضر نسبت به عرصه های تولید، صادرات و واردات وارد می دانید؟ وچه راهکاری را پیشنهاد می دهید؟
صادرات به مراتب راحت تر است برای اینکه سیستم اقتصادی ما طوری طراحی شده که با یافتن مشتری در مقصد امکان صادرات وجود دارد و تسهیل می یابد با وجود اینکه به خاطر تحریم های خارجی محدودیت های زیادی وجود دارد، اما از طرف داخل که دچار خود تحریمی هستیم خیلی بیشتر از تحریم های بیرونی ما را تحت فشار  قرار می دهد و دست و بال مان را برای فعالیت می گیرد. به عنوان مثال در بحث صادرات تمدید کارت بازرگانی ماه ها طول می کشد تا به نتیجه برسد  و این در حالی است که سابقاً معرفی نامه ای از طرف وزارت صمت تحویل می دادند تا از طریق آن، فعالیت صادراتی مان راکد نماند که در سیستم جدید این امکان هم حذف شده است. نهایتاً ایجاد این نوع بروکراسی ها مشکلات بسیار زیادی را در عرصه های تولید، صادرات و واردات فراهم کرده است. امسال ما نهایت تلاش مان را انجام داده ایم تا در  راستای جهش تولید رو به جلو حرکت نماییم که بحمدالله توفیقاتی هم حاصل شده است ولی این کار هم با تحمّل سختی های فراوانی که هم باعث شده خروجی کارمان زمانبر باشد و هم هزینه زیادی را بر ما تحمیل کند،  ناشی از همین تحریم های داخلی می باشد که اتفاق افتاده است. متأسفانه بعد از داشتن سابقه 70 ساله در زمینه تولید و اشتغال زایی شایسته نیست که به جای حمایت های بیشتر مسئولان امر دچار محدودیت شویم و شاهد مانع تراشی برای رونق بخشی به تولید و جهش آن باشیم. ارگان هایی مانند بانک مرکزی، گمرک، امور مربوط به ثبت سفارش و غیره در زمینه واردات هم دیوار بتنی برای مان محسوب می شوند که باید از آن عبور کنیم تا اقدامی انجام دهیم که همین امر هم باعث معضلاتی حاد می شود.
اگر مطلبی مانده یا توصیه ای در راستای مشکلات موجود دارید، بفرمایید؟
به نظر بنده سیستم اقتصادی ما باید ما تولید کننده ها را به عنوان بازوی اجرایی خود به شمار آورند و در مواقع بحران ها دست مان را بگیرند و اطمینان داشته باشند که اگر ما موفق شویم در مقابل آنها هم با رونق اقتصادی و موفقیت روبرو خواهند شد و در صورت شکست مان متقابلاً آنها هم با شکست مواجه خواهند شد. به طور کلی سیستم اقتصادی کشور به خاطر اینکه از رشد و رونق و پویایی دور نماند باید از تولید و تولید کننده، حمایت جدی و عملی داشته باشد تا مشکل اشتغال به صورت عینی حل شود و از قفر و نداری هم فاصله گرفته شود درغیر این صورت با آسیب های مختلف اجتماعی ناشی از این مشکلات روبرو خواهیم شد.