به گزارش عجب شیر پرس به نقل مهر، محمدرضا مسعودی نژاد،  با اشاره به اینکه طبیعت برای بازیافت آلاینده ها نیز روش های گوناگونی را ابداع کرده است، گفت: به طور مثال اگر فاضلابی وارد رودخانه ای شود به طور طبیعی در فاصله ای چند کیلومتری از محل ورود فاضلاب آلاینده هایی که ایجاد شده است، آهسته آهسته کاهش پیدا می کند و اگر غیر از این بود شاید طبیعت صدها سال پیش از بین می رفت.

وی با تاکید بر اینکه افزایش بیش از اندازه آلودگی و آلاینده ها به حدی که از توان طبیعت خارج شود، طبیعت را به زانو در خواهد آورد، اظهار کرد: آلودگی آب، هوا، خاک و همچنین وجود پسماندهای جامد خطرناک می تواند اثرات نامطلوب و ماندگاری را در طبیعت ایجاد کند.

مسعودی نژاد خاطرنشان کرد: آلاینده های محیطی می تواند ساختارهای طبیعی زیستی را برهم زند به نحوی که بشر باید با نگاه عمیق تر و مسوولیت پذیری بیشتر نسبت به محیط زیست رفتار کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گفت: نمی توان با قطعیت اعلام کرد که ناملایماتی همانند ویروس کرونا بر محیط زیست، نتیجه عکس العمل های زیست محیطی است، ولی قطعا در هر فرآیندی اگر چنانچه بیش از اندازه آلاینده هایی را به طبیعت تحمیل کنیم قابلیت تصفیه طبیعت از دست می رود و به طور کلی چرخه طبیعی اکوسیستم از بین خواهد رفت.
وی، یکی از پیامدهای از بین رفتن سیستم خود پایشی طبیعت را تجمع بیش از حد آلاینده ها دانست و خاطرنشان کرد: تجمع آلایند ها گونه های ضعیف تر و در معرض خطر را بیشتر مورد حمله قرار خواهد داد ولی هیچ موجودی نمی تواند از ناملایمات و مخاطرات بیش از حد در امان باشد.
مسعودی نژاد در پاسخ به این سوال که رها سازی ماسک و دستکش می تواند طبیعت را با چه چالش هایی روبرو کند افزود: درباره تجزیه و اثرگذاری مواد پلاستیکی در طبیعت تحقیقات کامل و جامعی در درسترس است. طبیعتا مقدار ماندگاری انواع دستکش های پلاستیکی و ماسک ها در طبیعت مشخص است به طور مثال اگر از بین هشت میلیون ایرانی چهار میلیون هم در ترددهای بین شهری از ماسک و دستکش استفاده کنند، این حجم قابل توجهی است.
وی تاکید کرد: پیش از این صرفا در سطح بیمارستان ها از ماسک، گان و دستکش استفاده می شد و در سطح شهر به صورت کلی افراد از این وسایل حفاظتی استفاده نمی کردند ولی در حال حاضر عدد بزرگی از جمعیت از این وسایل استفاده می کنند که رها سازی آن در طبیعت می تواند مشکلات جدی ایجاد کند.
مسعودی نژاد در ادامه نسبت به بازیافت غیرقانونی وسایل یکبار مصرف حفاظتی در مقابله با  ویروس کرونا هشدار دارد و افزود: تحمیل ماسک و دستکش های استفاده شده به بخش پسماندهای شهری، حجم بسیار بالایی از پسماندهای تر و خشک پس از شیوع کرونا را به این بخش تحمیل شده است.
وی با اشاره به اینکه تجزیه انواع ماسک و دستکش ها دارای نیمه عمر متوسط است، گفت: این وسایل بصورت طولانی در طبیعت دوام پیدا می کنند و اثرات مخرب خود را خواهند داشت.
دکترای تخصصی علوم محیط زیست، افزود: نمی توان عموم مردم را مجبور به رعایت تمامی موارد حفاظت از محیط زیست کرد چرا که ممکن است جامعه تاب آوری کافی را نداشته باشد و بعد از مدتی از اجرای توصیه های مربوط به پیشگیری از کرونا نیز  خسته شوند.
مسعودی نژاد تاکید کرد: به هر میزان استفاده از وسایل حفاظتی برای پیشگیری از کرونا کاهش یابد کنترل اپیدمی نیز سخت تر و دوره بیماری بیشتری خواهد بود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، اظهار کرد: نگاه واقع بینانه به موضوع کرونا، استفاده از وسایل حفاظتی و نحوه کنترل آن می تواند کمک شایانی به جامعه کند بنابراین ارائه توصیه ها و راهبردهای کاربردی می تواند راه حل موثری برای کنترل اپیدمی کرونا و پیشگیری از صدمات جدی به طبیعت شود.
مسعودی نژاد ادامه داد: باید توصیه ها به شکلی مطرح شود که امکان اجرا از سوی مردم را داشته باشد.
دکترای تخصصی علوم محیط زیست، در توضیح اینکه چگونه می توان به طبیعت در راستای پیشگیری از کرونا کمک کرد، افزود: ابزارهای آموزشی و یا ایمنی و یا به میزان لازم استفاده کردن از این تجهیزات می تواند کمک شایانی به پیشگیری از صدمات جدی به طبیعت کند بنابراین زمانی که دولت ها با هدف کنترل آسیب به محیط زیست  و در ادامه پیشگیری از پاندمی فعالیت می کنند باید این راهکارها را مد نظر قرار دهند.