در لابهلای صحبتهای سرمربی ایتالیایی، چند جمله مشترک است: رفتار غیرحرفهای مدیران استقلال و عدم صداقت آنها باعث شده تا تصمیم به ترک ایران بگیرد. اگرچه این صحبتها در مواردی درست به نظر می رسد و مدیران باشگاه نباید کار را به این روز می رساندند، ولی از سرمربی که ادعای حرفهای بودن دارد، انتظار میرود خودش نیز رفتار حرفهای داشته باشد؛ اتفاقی که تا امروز با آن فاصله دارد.
ظاهرا مشاوران استرا هر روز او را تحریک به مصاحبه با شبکههای معاند میکنند تا مشکلش با استقلال را سیاسی جلوه بدهند؛ در حالی که وقتی یک مربی در کشوری دیگر فعالیت میکند، باید به قوانین کشوری که در آن میهمان است، احترام بگذارد. در این روزها، استراماچونی نه تنها این کار را انجام نداده، بلکه در آغوش دشمنان این مرز و بوم بوده است.
پیشتر در مطلبی به این موضوع اشاره شد که یک سرمربی حرفهای در هیچکجای دنیا علیه مدیران باشگاه در اینستاگرام همسرش! ویدیویی منتشر نمیکند. البته، اگر نارضایتی وجود دارد، میتواند مذاکره رودررو کند یا شکایت کند و به حقوق ادعایی اش برسد؛ نه اینکه چنین رویه غیرحرفه ای و عوام فریبانه ای را در پیش بگیرد و هر روز مصاحبه کند.
مشکل سرمربی استقلال را با ویلموتس مقایسه کنید. مربی بلژیکی که از نظر فنی نقدهای زیادی به وی وارد است و نتوانست کارایی لازم را داشته باشد اما بعد از مشکلش با فدراسیون، رفتاری حرفه ای و قابل توجه داشت. ویلموتس با وجود اینکه قبل از دیدار با عراق، تصمیم به فسخ گرفته و اقداماتی نیز انجام داده بود، اما تیم ملی را رها نکرد و با همکارانش روی نیمکت نشست. وی بعد از بازگشت با تیم ملی به تهران، مواضعش را به فدراسیون منتقل کرد و راهی کشورش شد.
مشکل هر دو مربی نحوه پرداخت پول و تاخیر در واریز مطالبات است. آیا ویلموتس نمیتوانست در رسانههای مختلف و حتی اینستاگرام همسرش! بیانیه های مختلف صادر کند؟ او نمی توانست از نحوه پرداخت پول و تحریمهای ایران در رسانه های معاند کشورمان، سخنرانی داشته باشد؟ اما چرا سرمربی بلژیکی این کار را نکرد؟ چون ویلموتس در قامت یک مربی حرفهای، تنها با انتشار یک توئیت در صفحه شخصی خود اعلام کرد تمامی موارد اختلاف با فدراسیون را به وکلایش سپرده و دیگر در این مورد صحبت نخواهد کرد رفتاری که استراماچونی و دوستانش بلد نیستند؛ اصول اولیه حرفه ای بودن.
به نظر می رسد آنهایی که ادعا می کردند یک مربی حرفهای به فوتبال ایران آوردهاند، دروغ بزرگی را به خورد جامعه داده اند زیرا یک مربی حرفهای هرگز قوانین کشوری که از آن پول حرفهای به دست میآورد را زیر سوال نمیبرد. چنین مربی حرفه ای با موج سواری روی مسیر معاندین، مصاحبههای رنگارنگ انجام نمیدهد. اینها واقعیت های یک مربی ایتالیایی است که در این روزها، کمتر به آن پرداخته می شود.