پنجشنبه ۱۳ ارديبهشت ۱۴۰۳ - May 02 2024
کد خبر: ۳۸۹۰
تاریخ انتشار: ۰۲ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۱:۲۷
مصاحبه ی اختصاصی با میر کمال سلامی، پیشکسوت فوتبال استان:
عجب شیر پرس - میر کمال سلامی پیشکسوت تاریخ فوتبال تبریز، مربی سطح A آسیا در رشته فوتبال و فوتسال، در سوابق کاری خود مدیر عامل باشگاه فرهنگی ورزشی آذر آب، مشاور و امور مالی باشگاه شهرداری، سرپرست تیم هندبال شهرداری، عضو کمیته فنی باشگاه تراکتورسازی، مدیر داخلی باشگاه دبیری تبریز، روابط عمومی هیئت تنیس روی میز استان، سرپرست تیم ماشین سازی و نائب رئیس بولینگ و بیلیارد را دارد. وی بعنوان بازیکن در تیم های تاج تبریز( استقلال سابق)، سهند، آذرآب و چند تیم مطرح به مقام قهرمانی در فوتبال کشور رسیده است. میر کمال سلامی متولد 1330 محله اهراب شهر تبریز است تحصیلات خودشان را در کارشناسی حسابداری به پایان رسانده اند. گفتگوی صمیمانه ای با خبرنگار ما داشته است که ماحصل آن تقدیم خوانندگان روزنامه می شود.
تمامی ورزش ها باید از دوران کودکی و از پایه شروع شودفوتبال را از چه سنی شروع کرده و چگونه وارد دنیای فوتبال شدید؟
از سن 9 سالگی از تیم خیام جوان محله اهراب تبریز با توپ آشنا شدم و در دوران ابتدایی وقتی کلاس پنجم بودم به تیم منتخب دبستان دکتر شفق انتخاب شدم پس از آن همیشه از تیم های منتخب مدارس آموزش و پرورش بازی کردم.

در کدام باشگاه ها بازی کرده اید و پست تخصصی تان در کدام قسمت از زمین بوده؟
زمانیکه در دبیرستان نجات، کلاس هفتم تحصیل میکردم به تیم منتخب دبیرستان انتخاب شدم و از آنجا که باشگاه تاج تبریز در نزدیک مدرسه ی مان بود و حیاط نسبتا بزرگی داشت  ظهرها با دوستان به آنجا می رفتیم و در حیاط آنجا فوتبال بازی می کردیم که بازی من مورد پسند مربیان وقت باشگاه قرار گرفت و پیشنهاد شد که به تمرینات باشگاه که در استادیوم تختی تبریز برگزار می شد بروم و به انتخاب باشگاه به عضویت باشگاه درآمدم. سپس چندین سال در همین تیم بازی کردم و درمسابقات باشگاه های تبریز وکشور بازی کردم. دردروان تحصیل از باشگاه ها ی دسته یک آن زمان مثل تاج تبریز، صنعت نفت، راه آهن، سهند تبریز و آذر آب بازی کردم و پست تخصصی من دفاع کنار راست بود.

در مورد مقام های باشگاهی دوران بازی تان بگویید و آیا به تیم ملی دعوت شده اید؟
من در باشگاه های خوبی توپ زدم که همیشه مقام های آن باشگاه ها جزو سه تیم اول بود مثلا مقام اولی سهند تبریز در باشگاه های دسته یک تبریز، مقام دومی با تیم تاج، مقام سومی با صنعت نفت تبریز در مسابقات باشگاه های تبریز و مقام های متعدد در مدارس فوتبال آموزش وپرورش و مقام دومی آموزشگاه های کشور. در زمان ما مسابقات به صورت لیگ کشور برگزار نمی شد گاه گاهی از تیم های تهرانی دعوت می شد تا در تبریز بازی انجام شود که مهمترین آنها مسابقه تاج تبریز با عقاب تهران و تاج تبریز با دیهم تاج تهران بود. در آن زمان بیشتر از رده های بزرگسالان به تیم ملی دعوت می شد که تعداد آنها خیلی کم بود. یادم می آید فقط آقایان حسین خداپرست، صباغ و مرحوم حبیب دایی اغلو به تیم ملی دعوت شده بودند.

از همبازی های دوران جوانی با کدامشان بیشتر صمیمی بودید؟
از بازیکنان دوران جوانی با همه ی هم باشگاهی هایم رابطه ی نزدیکی داشتم و در بین آن ها با آقایان حسن خانفام، یعقوب شارقی، احد زارعی و محمود شه پناه صمیمی بودم.

 در سال های بازی در فوتبال تبریز از نظر کیفی فوتبال استان را نسبت به کشور چطور ارزیابی می کردید؟
در آن زمان چند استان در کشور مطرح بودند مثل تهران، اهواز، تبریز و اصفهان که متاسفانه می توان گفت کمییت وکیفیت تیم های آذربایجان در حال حاضر و نسبت به آن زمان از نظر بومی پیشرفتی نکرده که هیچ شاید پسرفت هم داشته ایم.

بازیکن مورد علاقه شما در مستطیل سبز چه کسی بوده و هم اکنون چه کسی است؟
بازیکن مورد علاقه من در زمان قدیم بکن بایر ودر حال حاضر مسی می باشد واز بازیکنان قدیمی ایران مرحوم همایون بهزادی و در فوتبال امروز بازی اشکان دژاگه را می پسندم.

پس از دوران بازی به صورت حرفه ای در حوزه ی مربیگری حضور موفقی داشته اید و مربی سطح A  آسیا هستید در این زمینه از فعالیت های خود بگویید.
پس از دوران بازی در سازمان آب منطقه ای استخدام شدم وپس از چندی تمام دوره های مربیگری حرفه ای را طی کردم تا اینکه مدرک سطح اول مربیگری کنفدراسین آسیا را دریافت کردم و سپس سرمربی تیم صنعت شدم و بعد ازآن سرمربیگری باشگاه آذرآب را که یکی از تیم های دسته یک آذربایجان بود به عهده گرفتم و در مسابقات وزارت نیرو که همه ساله بصورت مرتب و منظم در سطح بالا برگزارمی شد شرکت کردیم و مقام اول را در جام آزادگان کسب کردیم. پس از آن من در آذرآب مدیر تیمها پایه بودم وچندسال متمادی مربیگری این تیم را بر عهده داشتم و بالاخره مدیر عامل ورزشی سازمان آب منطقه ای شدم. هم زمان با این فعالیت ها خارج از اداره در حوزه ی مربیگری فوتسال فعالیت می کردم که چندین بار در مسابقات جام رمضان و سایر مسابقات فوتسال تیم فوتبال آذرآب را قهرمان ونایب قهرمان کردم.
پس از بازنشستگی مدیر تیم های پایه و همچنین مدیر آکادمی فوتبال باشگاه دبیری بودم که بمدت تقربیا 17 سال فعالیت مدیریتی پایه در این باشگاه، درسطح کشور به مقام قهرمانی ونایب قهرمانی رسیدیم. سرمربی تیم جوانان ماشین سازی دبیری بمدت دوسال و سرپرست تیم بزرگسالان لیگ دسته یک ماشین سازی دبیری بمدت دوسال با مربیگری جواد موسوی نژاد و احد شیخ لاری

نقش مدیریت را در ورزش تا چه اندازه مهم  ارزیابی می کنید؟
مدیریت در همه ی علوم حرف اول را می زند، برنامه ریزی یکی از مهمترین وظایف مدیران است. بطور کل در کشور ما دونوع مدیریت وجود دارد که عبارتند از مدیریت سنتی و مدیریت با دانش روز که اگر هرکدام از این ها با پشتیبانی مالی همراه باشد موفقیت هم وجود خواهد داشت اما در صورت عدم وجود منابع مالی هرچقدر هم که مدیریت از کیفیت بالایی برخوردار باشد کار به جایی نخواهد رسید. نفس مدیریت در ورزش اگر با مدیر خوب، وجود منابع مالی و برنامه ریزی بلند مدت توام باشد موفقیت حاصل می شود.

به عنوان عضو کمیته ی استعدادیابی تیم های فوتبال پایه استان، چه راه کارهایی را برای بهبود کیفیت سطح فوتبال پایه پبشنهاد می کنید؟
افرادی که استعدادیابی می کنند بایستی آشنایی کامل به آیتم های استعدادیابی داشته باشند. استعدادیابی باید طی برگزار ی مسابقات و در طول سال با مشاهده حرکات تکنیکی، تاکتیک پذیری و آمادگی جسمانی بازیکنان صورت گیرد و در جهت اطمینان از سلامتی آنها تحت نظر پزشکان ورزشی تست های سلامتی و ورزشی با دستگاه های بدن سنجی انجام گیرد.
فوتبال ما زمانی پیشرفت خواهد کرد که توجه مان را به فوتبال پایه معطوف کنیم، زمانی که انتظار پیشرفت بلند مدت از ورزش داشته باشیم. به طور حرفه ای از تغذیه ورزشکار خرد سال گرفته تا نحوه ی بغل پا زدنش باید کنترل شده و آموزش داده شود.

  با وجود مشکلات و محدودیت ها و به رغم داشتن استعداد های ناب فوتبالی در سطح ملی پیشرفت قابل قبولی نداشته ایم، تحلیل شما در این زمینه چیست؟
در وهله اول امکانات کم است وهزینه های زیادی لازم است که بچه ها بتوانند تمرینات را در طول سال انجام دهند. در تبریز فقط 6 ماه می توان در زمین آزاد تمرین کرد و در زمینه ی سالن چمن سرپوشیده ی  بزرگ کمبود داریم و مسابقات حرفه ای خیلی کم برگزار می شود. در کل می توان گفت امروز اگر کسی  بخواهد فوتبالیست حرفه ای شود بایستی هزینه کند، متاسفانه آن هم برای همه کس امکاناپذیر نیست.

برای میل به سمت حرفه ای شدن در حوزه فوتبال چه راه کار هایی را پیشنهاد می کنید؟
همان کاری را که جناب آقای دکتر کوشافر و همکارانش انجام دادند یعنی تاسیس مدارس فوتبال شبانه روزی درکنار اساتید و مربیان با دانش و درجه مربی گری بالا و مدیریت و برنامه ریزی بلند مدت.

در خصوص تاسیس مدرسه فوتبال کمال و توجه به فوتبال پایه و خدماتی که ارائه می دهید توضیح دهید.
 بطوریکه مطلع هستید بنده حدود 15 سال با آقای دکتر دبیری کار کردم و مدرسه فوتبال دبیری را خودم مستقیما در اختیار داشتم. اگر خروجی های آن مدرسه را بررسی کنیم حداقل 50%  بازیکنان من در تیم های ملی در رده های پایه و یا باشگاه های مطرح کشور جذب شده اند. چند سال پیش جهت گسترش فوتبال پایه تصمیم گرفتم مدرسه ی فوتبال دیگری بنام کمال تاسیس کنم که حدودا 6  سال است که فعالیت مستمر داشته و امیدوارم که با حمایت های مسئولین بتوانیم بازهم مثل سال های قبل بازیکنان خوبی برای فوتبال کشور تربیت کنیم.

  پیشنهاد خاک خورده دنیای فوتبال به ورزشکاران و خصوصا فوتبال دوستان نوجوان و تازه کار چیست؟
پیشکوستان سرمایه ملی این کشور هستند. از کلیه دوستان عزیزم تقاضا دارم پیشکسوت بمانند یعنی تجربیات خود را به سایرین و به بچه ها منتقل کنند و همیشه به وسیله ی مطالعه وکار  به روز باشند و قدیمی نشوند و از مسئولین درخواست می کنم زمینه ی کار آن ها را فراهم کنند تا از تجربیات آنها استفاده شود.

مدتی هم نائب رئیس هیئت بیلیارد و بولینگ استان بودید در مورد این رشته مشکلات و پتانسیل مربوط به آن چه نظری دارید؟
 فکر می کنم در طی چهار سالی که در هیئت بولینگ و بیلیارد بودم کارنامه قابل قبولی داشته باشم بطوریکه مجوز حدودا صد باشگاه بولینگ و بیلیارد را در تبریز با آن همه محدودیت هایی که داشتیم صادر کردیم و مسابقات این باشگاه ها را در تبریز و سایر شهرستان ها با آن همه کمبود هایی که آن زمان وجود داشت برگزارکردیم. بالای صد نفر در کلاس مربیگری حضور پیدا کردند و مدرک مربیگری آنها را تقدیم کردیم. در تبریز برای این ورزش پتانسیل زیادی وجود دارد که البته نیاز به مدیریت دارد.

  در خاتمه اگر سخنی با مردم، خوانندگان یا مسئولین دارید بفرمایید.
 تمامی ورزش ها بایستی از دوران کودکی و از پایه شروع شود، بگذارید بچه ها خودشان هر ورزشی را که دوست دارند انتخاب کرده و آن را دنبال کنند. از نظر من فدا کردن تحصیلات به خاطر ورزش کار درستی نیست چون هردوی این ها بایستی مکمل همدیگر باشند و به خاطر داشته باشید که از این پس ورزشکار بی سواد موفق نخواهد شد.
از تمامی مسئولین روزنامه سراسری عجب شیر تشکر و قدردانی می کنم.
نظرات شما
نام:
ایمیل:
* نظر: