روابط عمومی شهرداری تبریز، حیاط خلوت عده ای خاص
در سال های گذشته و با روی کار آمدن صادق نجفی در شهرداری تبریز شاهد آن بودیم که روابط عمومی شهرداری که مدیریت آن بر عهده میراعتماد عمادی است در تغییر رویه ای محسوس به تریبون تک صدایی شهردار بدل شده و از این رهگذر بسیاری بدعت های ناپسند در این سازمان پدید آمد. یکی از این بدعت ها عدم پاسخگویی و تعامل روابط عمومی با رسانه ها بود به طوری که روابط عمومی شهرداری تبریز هرگونه تعامل مناطق با نشریات و رسانه ها را منوط به تائید روابط عمومی شهرداری تبریز کرد. همین مساله نیز فضا را برای اعمال نظرات شخصی و نیز وارد آوردن فشار بر نشریات منتقد مشی شهردار فراهم آورد. از سوی دیگر روابط عمومی شهرداری تبریز به جای آن که پلی میان شهروندان و سازمان باشد، به مسیری برای بمباران اطلاعاتی شهروندان بدل شد.

سردار محمد حسین جعفری، عضو شورای شهر چهارم در این باره معتقد است بخش عمده رویه فعلی در نتیجه عملکرد شهردار است و رویه اتخاذ شده توسط این سازمان نتیجه تنظیم عملکرد روابط عمومی بر اساس خواسته های شهردار سابق یعنی آقای صادق نجفی است. در واقع برای این که برداشت صحیحی از موضوع داشته باشیم باید ابتدا ببینیم شهردار از روابط عمومی شهرداری چه خواسته هایی دارد؟ شهردار سابق بیش از هرچیز بر ایجاد برندی از خود برای شهر تبریز تاکید داشت و در این میان روابط عمومی تبدیل به ابزاری برای نیل به این هدف شد.
باید قبول کنیم این نوع نگاه به روابط عمومی است که امروزه به بروز این معضلات منجر شده است. چرا که شهردار سابق بالاترین هزینه رسانه ای را داشته است لیکن در جهت دهی این هزینه ها قطعا شاهد سوق دادن هزینه کرد بودجه به سمت خودی و غیر خودی کردن نشریات هستیم. دیدگاه شهردار سابق اساساً نگاهی سیاه و سفید بود. یعنی یا نشریات با ما هستند یا علیه ما و با این دیدگاه نشریاتی که با شهرداری همراه باشند متنعم شده و و نشریات منتقد هیچ بهره ای از این بودجه نخواهند برد.
از طرفی در این حوزه شاهد هستیم روابط عمومی که می بایست آیینه تمام قد سازمان باشد فرد محور شده و تنها با رویکرد تبلیغی نسبت به ایجاد جایگاه برای شهردار فعالیت کرده و همین امر نیز به بروز مشکلاتی در حوزه مدیریت شهری از یک سو و عدم ارتباط شهروندان با شهرداری منجر شده است. اگر شما به نشریات و وب سایت های همراه شهرداری نگاه کنید در طول 4 گذشته حدود 80 درصد مطالب بر روی شهردار سابق متمرکز بود.
مثال بارز این امر نیز تبریز 2018 است. واقعیت این است که رویداد تبریز 2018 در دولت دهم به سرانجام رسیده بود ولی شاهد هستیم برای آن که شهردار فعلی به برند شهر تبریز بدل شود، بالاترین حجم تبلیغات را انجام دادند و بسیار جالب است طی این مدت مطالب بسیار کمی در حوزه آموزش های شهروندی مرتبط با این رویداد توسط روابط عمومی شهرداری تولید شده است. حال آنکه با توریست پذیر بودن این شهرستان و در عین حال اهمیت تبریز 2018 بخش زیادی از بودجه و توانی که روابط عمومی برای تبلیغ شهردار هزینه می کرد، می توانست در راستای ارتقاء فرهنگ شهروندی با محوریت تبریز 2018 هزینه شود. یکی از مهمترین علل این تغییر کارکرد در روابط عمومی شهرداری را نیز می توان مشی دیکتاتور مابانه شهردار سابق به شمار آورد که به تبع همین مشی شاهد عملکرد روابط عمومی متناسب با آن هستیم.

نقش مدیر روابط عمومی در بروز معضلات
هرچند شهردار می تواند به عنوان مدیر ارشد نقش عمده ای در تعیین نقشه راه سازمان های تابعه خود داشته باشد، لیکن مدیر روابط عمومی نیز به نوبه خود در بروز این معضلات مقصر است چرا که اساسا وی و مجموعه تحت مدیریتش به وظایف ذاتی سازمانی خود عمل نکرده و در عین حال بخش عمده ای از بودجه شهرداری را به تبلیغ برای یک فرد اختصاص داده اند. در واقع می توان گفت شخص میراعتماد عمادی در این حوزه مقصر بوده است و در بدترین حالت می توانست در برابر این تصمیمات اشتباه ایستادگی کند، لیکن گویا خود او نیز از وضعیت حاضر چندان ناراضی نبوده است که به طور دربست خواسته های شهردار را به اجرا درآورده است و در عین حال حتی با مراجعین به بدترین نحو ممکن برخورد کرده است.
اساسا باید این قول مشهور که «قدرت ذاتا فساد آور است» را در این مورد کاملا صحیح ارزیابی کرد. چرا که مدیر روابط عمومی شهرداری تبریز از خدمت گذاری به منت گذاری روی آورده و به جای آن که ارباب رجوع را ولی نعمت خود بداند، آنان را از هر طیفی صرفا به چشم مزاحمانی برای حکومت خود بر این سازمان می بیند.
کافی است سری به روابط عمومی شهرداری تبریز بزنید و سراغی از این مدیر همیشه فعال! بگیرید، قطعا اگر تمام اتاق های شهرداری را بگردید، وی را نخواهید یافت و دفتردار وی نیز به هر طریقی سعی در دست به سر کردن شما خواهد داشت. حال اگر ماجرا کمی بیخ پیدا کند خواهید دید این مدیر لایق از اتاق خصوصی خود خارج شده و با لحنی طلبکارانه و نامناسب پاسخ شما را خواهد داد تا وظیفه منّت گذاری خود را به نحو احسن انجام داده باشد.
در سال های گذشته پرونده تخلفات شهرداری و شورای شهر نیز در سکوت رسانه ای روابط عمومی شهرداری تبریز و رسانه های همراه پدید آمده و نتیجه این تخلفات تا به امروز نیز با سکوت رسانه ای روابط عمومی همراه بوده است. گویا در این قبیل موارد روابط عمومی چیزی ندیده و نشنیده است. با بررسی این موارد است که در میابیم چرا و به چه دلیل میر اعتماد عمادی این چنین میدان را برای منتقدین تنگ کرده است و چرا سعی دارد هرچه بیشتر روابط عمومی شهرداری تبریز را از دید عموم دور کند؟
سردار محمد حسین جعفری در این زمینه اعتقاد دارد: قطعا بخشی از مشکل به خود روابط عمومی باز می گردد. اساسا این سازمان می توانست در کنار انجام خواسته های شهردار، بخشی از وظایف ذاتی خود را نیز انجام دهد ولی متاسفانه شاهد بودیم که این اتفاق روی نداد و تنها عملکرد روابط عمومی شهرداری را می توان عکاسی از ملاقات های خارجی شهردار و انتشار آن و نیز انجام بمباران تبلیغاتی برای شهردار سابق به شمار آورد.
به نظر من رئیس و بدنه روابط عمومی شهرداری تبریز می توانستند با انجام امورات مورد انتظار شهردار، حلقه ارتباط بین سازمان و مردم باشند و نه آن که امور را به سامانه 137 و ایمیل شهردار ارجاع دهند. چرا که تعداد اندک دیدارهای مردمی شهردار سابق اساسا نشان دهنده دیدگاه وی به مقوله ارتباط با مردم بود.
این عضو شورای چهارم ادامه داد: همچنین باید در نظر داشت در جدایی نشریات شاهد خواهیم بود نهایتا رویه دیکتاتور مابانه ای که در شورا دائما بر آن تاکید می شد، تشدید شده و در نهایت منجر به جدایی مردم از این نهاد خواهد شد.از این رو تغییر رویه در رویکرد پیشین می تواند تا حد زیادی مشکلات پیش آمده را کاهش دهد. البته رسانه ها نیز باید در نظر داشته باشند که هر انتقادی قابل پذیرش نیست و در واقع این نقد منصفانه و خیرخواهانه است که می تواند به اصلاح امور بیانجامد.

و امّا پایان این ماجرا
قطعا روابط عمومی هر سازمان نقش مهمی در ایجاد سلامت اداری و نیز رضایتمندی ارباب رجوع دارد. حال که زمزمه های تغییر شهردار و انتخاب گزینه ای مناسب برای شهر به گوش می رسد، می توان امیدوار بود با تغییر میر اعتماد عمادی و پایان دادن به مشی غیر اصولی وی بر روابط عمومی شهرداری تبریز، روزهای بهتری در این بخش از شهرداری تبریز به عنوان یکی از سازمان هایی که بیشترین ارتباط با مردم را داراست پیش رو داشته باشیم.
از سویی باید در نظر داشته باشیم تغییر شهردار بدون پایان دادن به این قبیل رفتارها که به زعم شورای شهر نیز دیکتاتوری در شهرداری است، تغییر چندانی به وجود نخواهد آورد چرا که شهرداری تنها با همکاری مردمی می تواند نتیجه مطلوب را کسب کند و در این میان روابط عمومی شهرداری مهمترین ارگان برای کسب این همکاری است و این سازمان با رویه اشتباه فعلی و رویکردعمادی قطعا در این زمینه موفق عمل نخواهد کرد.

نویسنده: بابک زینی زاده