به گزارش خبرنگار روزنامه عجب شیر - دکتر محرم محمدزاده، عضو شوراي پنجم کلانشهر تبريز، نائب رئيس کميسيون فرهنگي و اجتماعي و عضو کميسيون برنامه و بودجه و داراي دکتراي الکترونيک ميباشد. وي مطالعات ميداني وسيعي در مورد فرهنگ آذربايجان دارد. در راستاي پاسخ گويي به سوالات عامه افراد جامعه با ايشان به گفتگو نشسته ايم که حاصل اين گفتگو در ادامه درج شده است:
چه اقداماتي براي توسعه متوازن مناطق محروم انجام داده ايد و چه برنامه براي اقدام داريد؟
قبل از پاسخ گويي به سوال شما با توجه به اينکه در ايام دهه فجر قرارداريم بنده به همه شهروندان عزيز اين ايام را تبريک عرض مينمايم. اما در پاسخ به سوال شما اگر از بالاي کوه عون بن علي به شهر تبريز نگاهي بيندازيم به طور واضح متوجه اين مسأله خواهيم شد که تاکنون توسعه متوازن در شهر تبريز اتفاق نيافتاده است. ما شاهد توسعه شهر در قسمتهاي حاشينه نشين نيستم شهر مانند موجود زنده است، که بايد به طور مساوي و متوازن رشد کند اگر اينگونه نباشد شاهد رشد و پيشرفت شهر نخواهيم بود. توسعه نامتوازن شهر تبريز به بي برنامه بودن برخي مسئولين بر ميگردد. اگر به دوران قبل و بعد انقلاب اسلامي نگاهي بيندازيم متوجه خواهيم شد که در همه دورانها شهر فقط در قسمتهاي توسعه يافته رشد کرده و تمام سرمايه گذاريها در اين قسمتها صورت گرفته است در حالي که در کشورهاي پيشرفته توسعه بر اساس برنامه ريزي و تراکم صورت ميگيرد براي احداث هتل، مجتمع تجاري و هر مکان ديگري به راحتي مجوز داده نميشود مجوز احداث درجاهايي داده ميشود که باعث توسعه بافت شهر شود. به طور نمونه مجتمع لاله پارک تبريز در قسمتي احداث شده که توسعه يافته بوده بنابراين اين امر سبب ميشود درجاهاي ديگر توسعه اتفاق نيافتاده است. در حالي که احداث چنين مجموعه اي در جايي که توسعه يافته نبود سبب پيشرفت و جذب سرمايه گذار در آن مناطق ميشد که اين امر بسيار براي شهر مثمر ثمر واقع ميشد. من از اين اتفاق تأسف ميخورم که تبريز شهر اولينها بوده و الان شهر آخرينها شده است. تبريز پتانسيلهاي لازم براي تبديل شدن به يک برند را دارد ولي وضعيت فعلي شهر اينگونه نيست. ما در مناطق حاشيه نشين شهر، پارکي براي بازي کودکان، فضايي براي گذراندن ساعات سالمندان نميبينيم. ما تعداد زيادي حاشيه نشين در شهر داريم بايد در مقابل زلزله به فکر امنيت و جان آنها باشيم دولت بايد زمين رايگان در اختيار اين افراد قرار دهد مگر جان انسانها قابل معامله کردن است. اگر در تبريز زلزله اي با ريشتر بالا رخ دهد در مناطق حاشيه نشين و بافت فرسوده چند صد هزار نفر جان خود را از دست خواهند داد پس بهتر است تمامي ارگانها، نهادها و مسئولين شهري و کشوري به فکر جان مردم حاشيه نشين باشند و تدابير لازم را از همين الان به مرحله عمل برسانند.
در بخشي از سخنراي هايتان به ايجاد اميد در شهر اشاره کرديد لطفا در اين مورد توضيح دهيد؟
تعدادي از افراد در مردم ما نا اميدي ايجاد ميکنند. مردم ما مردمي آگاه هستند از انقلابي که کرده اند ناراضي نيستند چون تصميم درستي گرفته اند مردم ما از کارهاي تعدادي از مسئولين، رشوه گرفتن بعضي کارمندها و مسئولين ناراضي هستند. هدف تعدادي از افراد ايجاد نا اميدي در شهر است. ما بايد در کنار مردم باشيم و گوش شنوا براي شنيدن مشکلات جوانان و درد و دلهاي مردم داشته باشيم و به دنبال پيدا کردن راهکار براي مشکلات آنها باشيم نه اينکه نا اميدشان کنيم. نبايد کسي که بازنشسته شده چندين پست داشته باشد و جواني با تحصيلات عالي نه کاري و نه انگيزه و پولي براي تشکيل خانواده داشته باشد. در کشور ما با وجود نفت، گاز و ذخاير معدني چرا بايد جوانان ما بيکار باشند ما نبايد به جاي حل مشکلات آنها، نا اميدي در دل آنها به وجود بياوريم. مردم از اين کارهاي ما ناراضي هستند. خوشبختانه اعضاي شوراي پنجم افرادي متخصص و با سواد هستند همچنين شهردار محترم ما يک شهرساز است که سالها براي آبادي اين شهر تلاش کرده و الان در همه برنامههاي شهر شرکت ميکند. ما بايد مديران غير متخصص را برکنار کنيم نبايد شاهد پرداخت ناعادلانه حقوق در کشور باشيم. اين کارها باعث شده اعتماد ملت از بين برود. بنده از طريق روزنامه شما اعلام ميکنم با همه رشوه بگيرها مبازره خواهم کرد مانند فردي که به جهاد ميرود. هر کس در اين شهر ريالي رشوه بگيرد نامش را رسانه اي خواهم کرد. چرا بايد درشهر شاهد پرداخت ناعادلانه حقوقها باشيم، چرا کارگراني که از صبح تا شب زحمت ميکشند ماهيانه حقوق 1.5 ميليون دريافت ميکنند ولي تعدادي در اتاقهاي دنج مينشينند و حقوقهاي بالا دريافت ميکنند.
در مورد طرح «گوزل تبريزيم» و اقداماتي که دراين زمينه صورت گرفته برايمان توضيح دهيد؟ در سطح شهر شاهد جمع آوري باکسهاي سطح زباله هستيم آيا جايگزيني براي اين باکسها در نظر داريد؟
در ارتباط با سوال شما چون بنده عضو کميسيون خدمات شهري نيستم نميتوانم در اين رابطه اظهار نظر کنم. اما در ارتباط با صندوق صدقات چون تعداد زيادي از اين صندوقها در جاي مناسب و با فاصله درست از همديگر نصب نشده بودند باعث نازيبايي در شهر ميشدند به طوري که ما شاهد نصب چندين صندوق صدقات در کنار هم در يک ميدان و چهار راه بوديم. اين صندوقها در شهر ضروري هستند اما بايد به تعداد نرمال باشند. در حال حاضر مردم بيشتر براي امرار معاش صبح تا عصر منزل نيستند و اين امر باعث ميشود هر زماني که بتوانند زبالهها بيرون منزل بگذارند که اگر اين زبالهها در ساعت معيني بيرون گذاشته نشوند، خود باعث نازيبايي در شهر ميشوند. بنده به دليل نبودن در کميسيون خدمات شهري و اطلاع نداشتن از تفکري که در اين تصميم گيري وجود دارد در اين مورد اظهار نظر نميکنيم ولي اميدوارم تصميمي که گرفته شده شهروندان را دچار مشکل نکند.
در کمسيون فرهنگي و اجتماعي گلايه مند بودن هنرمندان را مطرح کرديد چه برنامه هايي براي حمايت از هنرمندان جوان در نظر داريد؟
در شهر جايگاهي براي هنرمندان مشخص نشده، هنرمندان ما بيشتر اوقات پول نميگيرند و اين امر زندگي آنها را دچار مشکل کرده است. ما بايد در برنامه فرهنگي سرمايه گذاري کنيم. چرا بايد هنرمندان را با پيمانکاران روبرو کنيم اين کار سبب ميشود بسياري از آنها پولي دريافت نکنند. بايد به طور مستقيم با هنرمندان در ارتباط باشيم و آنها را حمايت کنيم و فرهنگسراها را براي تبادل افکار در اختيار هنرمندان قرار دهيم. چرا بايد براي يک هنرمند پايتخت که با چند عکس مختلف جلب توجه ميکند سالنها پر شود و خيلي وقتها بليطهاي آنها در بازار سياه فروخته شود ولي زماني که يک هنرمند آذربايجاني اقدام به همين کار ميکند مردم استقبال نميکنند. چرا ما از هنرمندان آذري که کسي توان رقابت با هنر و موسيقي آذري را ندارد استقبال نکنيم. با اين کار عملا ميخواهيم هنرمندان آذربايجاني را در هر زمينه اي حذف نماييم. بايد سالن در اختيار اين عزيزان قرار بدهيم نبايد اين اجازه را بدهيم تا هنرمندان شهرهاي ديگر به راحتي مجوز اجرا بگيرند و هنرمندان ما آنقدر رفت و آمد کنند تا از ارائه هنر خود منصرف شوند. ما هنرمنداني مانند صمد رحيم زاده داريم که 25 سال سرودهاي انقلابي براي کشورش خوانده و الان وضعيت خوبي ندارد. ما بايد اين هنرمندان را حمايت کنيم. بنده به عنوان نائب ريئس کميسيون فرهنگي و اجتماعي به جد پيگير مشکلات هنرمندان هستم.
امروزه ترافيک معضل بزرگي است که گريبانگير شهرهاي بزرگ شده است چه برنامه هايي براي کم کردن ترافيک در سطح شهر در نظر داريد؟
ترافيک يک مسأله فرهنگي است، ما با عريض کردن خيابانها نميتوانيم مشکل ترافيک را حل نمائيم. وقتي شهروندي ميبيند که وسايل حمل و نقل عمومي به راحتي در دسترس ندارد از ماشين شخصي استفاده مينمايد که اين امر مشکل ترافيکي برايمان به وجود ميآورد. وقتي ماشينها را چند رديف در خيابانها پارک ميکنيم، وقتي براي عبور از خيابان با وجود نرده و به جاي استفاده از پل عابر پياده از اين نردهها بالا ميرويم با اين احوال مشکل ترافيک حل نميشود و 50 سال آتي هم همين روال را ادامه خواهيم داد. چرا بايد زبالهها را تا مسافتهاي طولاني پشت ماشين جابه جا کنيم و وقتي در وسط خيابان ميريزد کارگران عزيز مجبور به تميز کزدن آن شوند و خيلي از حادثهها در اين راستا به وجود بيايد اينها بعدهاي فرهنگي است که بايد حل شود. چرا بايد براي حمل و نقل عمومي مثل مترو و اتوبوس ساعت مشخصي نداشته باشيم وقتي شهروندي نميداند چقدر بايد منتظر وسايل نقيله عمومي باشد وقتي ايستگاههاي اتوبوس ما مانند کشورهايي طراحي شده اند که برودت هوا ندارند چه انتظاري از شهروندان بايد داشته باشيم که در اين ايستگاه منتظر بمانند. اين عوامل باعث استفاده از وسيله شخصي ميشود که اين امر مشکلاتي مانند ترافيک، آلودگي هوا و ديگر مسائل را به دنبال دارد.
به عنوان سوال آخر اگر حرفي ناگفته مانده بفرمائيد؟
2018 يه امر همگاني هست همه مسئوليم. اگر به فرياد اين شهر نرسيم جوانها در شهر نخواهند ماند. چرا شهري مانند تبريز با وجود داشتن پتانسيلهاي زياد، کهنه شهر ندارد. ما بايد براي 50 سال ديگر براي تبريز از خيابان شتربان تا ميدان صاحب الامر کهنه شهر تعريف کنيم. اين برنامهها باعث جذب توريست ميشود. هيچ شهري به اندازه تبريز بستر مناسب براي ايجاد کهنه شهر را ندارد. ما بايد يکي از نمادهاي شهر را براي دنيا برندسازي کنيم. در شهر ما کي اين اتفاقها رخ خواهد داد. ما بايد در مقابل اين سوالها پاسخ گو باشيم.
گفتگو: شادی رهبر صباغی