جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳ - November 22 2024
کد خبر: ۲۲۶۶
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۵ - ۰۹:۵۰
گفت وگو با «حسین نورمحمدزاده» بازیکن سابق فوتبال:
پای صحبت بازیکنان دیروز فوتبال و باتجربه های امروز که بنشینی، از یک سو خوشحال می‌شوی که همکلامی شیرین پیدا کرده ای و از سویی نارحت که تا این حد مورد بی مهری و کم توجهی قرار می‌گیرند. این حکایتی دامنه دار است که گریبان پیشکسوتان همه رشته های ورزشی را گرفته و در این میان رشته فوتبال به جهت محبوبیت فزاینده ای که در سطح جامعه دارد، با این معضل بیشتر از سایر رشته‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. «حسین نورمحمدزاده» یکی از این پیشکسوتان فوتبال استان است که از ایام حضور در تیم های پرطرفدار ماشین سازی و تراکتورسازی حرف های جالبی در سینه دارد که بیانش خاطرات آن ایام را بار دیگر در اذهان تداعی می‌کند. متن این گفت وگوی کوتاه را در زیر می‌خوانید:
لطفا خودتان را بیشتر برای مخاطبان نشریه معرفی کنید.
حسین نورمحمدزاده، متولد 1326 و بازنشسته کارخانه تراکتورسازی هستم. تا ششم ابتدایی نظام قدیم تحصیل کرده ام و هم اکنون دارای چهار فرزندم.

 فوتبال را از کجا شروع کرده اید؟
مثل اغلب فوتبالیست های قدیمی و از جمله عمویم، فوتبال را از محلات شروع کردم تا اینکه به صورت حرفه ای به باشگاه‌ها راه یافتم. ابتدا به عضویت شاهین تبریز درآمدم و سپس به ماشین سازی پیوستم و مدت شش سال تمام در آن باشگاه فوتبالم را ادامه دادم. بعدها به خدمت تیم تراکتورسازی درآمدم و بعد از دو سال به خاطر کمر درد شدید از فوتبال کناره گیری کردم.

 در طول مدت حرفه ای بازی کدام مقام‌ها را کسب کردید؟
یک بار مقام دوم جام حذفی ایران را در سال 1355 کسب کردیم.

 در کدام پست توپ می‌زدید؟
از ابتدا یک هافبک بوده ام و بیشتر هافبک وسط بازی می‌کردم.

 آیا در طول مدت حرفه ای بازی، به تیم ملی هم دعوت شدید؟
در تیم ملی نه ولی توسط استاد عزیز حسن حبیبی که مربی تیم ارتش های ایران بود، به این تیم دعوت شدم و در ترکیب تیم ارتش کشور بازی کردم.

 از فوتبال امروز و دیروز صحبت کنید. اینکه فوتبال دیروز چه تفاوت هایی با فوتبال امروز داشت؟
فوتبال گذشته روی تعصب به باشگاه و پیراهن باشگاه بسیار ارزش داشت. در حقیقت فوتبال به تمام معنی با تعصب بازیکن عجین بود. در گذشته فوتبال به صورت امروزی که پول و پارتی و دلال بازی حرف اول را می‌زند، مطرح نبود بلکه بازیکن در مدت فوتبالش در یک یا به ندرت در دو باشگاه حاضر می‌شد. احترام به پیشکسوتان و بزرگان فوتبال در گذشته موج می‌زد در صورتی که امروز پول حرف اول و آخر را می‌زند و هیچ احترام به بزرگان فوتبال و تعصب و مرام در بین نیست. امروز با هر بازیکنی صحبت کنید روی پول و حساب و کتاب حرف می‌زند.

علاج بهبود فوتبال کشور را در چه می‌بینید؟
اگر بخواهیم فوتبال که در دنیا مطرح است را حرفه ای دنبال کنیم، باید به زیرساخت های فوتبال اهمیت داده شود. یعنی فوتبال در رده های مختلف از قبیل آکادمی باشگاه از مدارس گرفته تا محلات زیر نظر استادان فوتبال و مربیان کار کشته فوتبال و با دانش فوتبال دنیا و مربیان باکلاس دنیا فوت و فن فوتبال تعلیم و تدریس شود.

 با کدام یک از بازیکنان فوتبال بیشتر صمیمی بودید و بازی کدام یک از بازیکنان را می‌پسندید؟
با آقایان مجید سوزنده و میرزایی دوست صمیمی بودم و بازی کریم باقری را بیشتر می‌پسندیدم. از فوتبالیست های پیشکسوت هم بازی قلیچ خانی، علی جباری و جلال طالبی را دوست داشتم.

 راستی، نگفتید بابت فوتبال چقدر پول دریافت می‌کردید؟
ما به جهت اینکه در باشگاه ماشین سازی یا تراکتورسازی به عنوان کارگر استخدام شده بودیم در خدمت فوتبال آن شرکت‌ها بودیم و بابت فوتبال چیزی دریافت نمی کردیم.

 برای تعلیم فوتبال تاکنون از شما دعوت به همکاری شده است؟
از سه چهار جا دعوت داشتم ولی به علت کسالت و خستگی ناشی از سن بالا نتوانستم قبول مسئولیت کنم.

 در پایان اگر چنانچه مطلبی یا موضوعی باقی مانده که علاقه‌مندید مطرح شود، بفرمایید.
از تمام مسئولان استان و هیات فوتبال تقاضای عاجزانه دارم که به جوانان استان بیشتر بهاء داده و به محلات و مدارس استان و نقش آنها در رشد فوتبال استان اهتمام داشته باشند. کلام آخر اینکه مربیان و استادان عزیز فوتبال استان را مورد توجه و عنایت خاص قرار دهند.

نظرات شما
نام:
ایمیل:
* نظر: