عجب شیر ما - در دنیای کنونی که همگان سرگرم کار خویش اند و چندان به عملکرد حاکمان و نقد و بررسی آنها توجه ندارند، این خبرنگاران رسانهها هستند که با تیزهوشی ودقت، نقش واسطه بین مردم و مسئولان را ایفا میکنند. آن ها، از یک طرف درد دل مردم را میشنوند و به مقامات بالا انتقال میدهند، و از سوی دیگر، پاسخ های مسئولان را به آگاهی مردم میرسانند. نقد عملکرد خوب یا بد حاکمان در رسانه ها، از دیگر وظایف خبرنگاران است که به بالندگی نظام و نیز پاسخگو بودن مسئولان یاری میرساند.
گاه انتشار برخی خبرها برای خبرنگار دردسرهایی به بار میآورد از این رو این حرفه افرادی را طلب میکند که علاوه بر تیزبینی ، صداقت و سرعت عمل، شهامت گفتن حقایق را هم داشته باشد. آنچه مسلم است خبرنگاری که صداقت پیشه و متعهد است از گفتن حرف حق ابایی ندارد و شرافت خبرنگاری را با ریاکاری آلوده نمیکند .
بیشک 17 مرداد روز خبرنگار، روز پاسداشت از کسانی است که وجدان بیدار جامعه و تصمیمگیر عینی زمان خویشند و با بیان نافذ، شیوا و گیرایشان بیپروا وظیفه قلم را که نگاشتن حقیقت است پاس میدارند و رسالت خطیر خود را به جای میآورند. رشد و توسعه جامعه مستلزم عزم جدی خبرنگاران در آگاهیرسانی به مردم است. خبرنگاران در حقیقت پل ارتباطی مردم و مسئولان به شمار میروند که در راستای پیگیری و تحقق مطالبات شهروندان و استیفای حقوق مشروع آنان سختیها و مرارتهای زیادی را به جان میخرند.
آمار کشته شدگان، مجروحان و زندانیان روزنامه نگار و خبرنگار در کشورهای مختلف بیانگر خطرات، موانع و تهدیدهای جدی است که این قشر فرهیخته و جسور را تهدید میکند. بدیهی است هرقدر فضای جامعه به دموکراسی و آزادی نزدیک تر باشد، خبرنگاران و روزنامه نگاران از امنیت و آزادی بیشتری برای فعالیت های خود برخوردارند و بالعکس.
اما متاسفانه محدودیتهای رسمی و غیر رسمی دست خبرنگاران و مدیران رسانهها را برای انجام وظیفه اشان در برخی موارد میبندد؛ تا آنجا که امکان اطلاع رسانی به مردم برای آنچه حقشان است بدانند با محدودیت هایی فراوانی روبرو است. علاوه بر این، مشکلات صنفی خبرنگاران کم نیست. از حقوق کم و مشکل بیمه تا امنیت شغلی و عدم حمایت حقوقی در برابر زیاده خواهانی که خبرنگاران منافع اشان را به خطر میاندازند.
اهمیت جایگاه و نقش خبرنگار تا حدی است که با وجود توسعه و تعدد رسانهها و گسترش فناوریهای نوین در دنیای امروز، همچنان در رسانهها نقشی موثر و محوری دارند و با تخصص و نحوه عملکردشان، به شبکهها هویت میدهند؛ بهگونهای که شبکههای خبری را با نام و میزان اعتبار خبرنگارانشان میشناسند و میسنجند.
این تلاشگران سپهر خبر و اطلاع رسانی که دل در گرو منافع ملی دارند، تنها به نقل و روایت رویدادها نمیپردازند بلکه با عشق به مردم و تلاش حرفه ای، واقعیتها و ظرفیت های ملی را معرفی و با کژیها و ناراستیها به مبارزه بر میخیزند.
به واقع میتوان خبرنگاران مسوولیت شناس را که با شجاعت قابل تحسین، قدم در این مسیر حساس نهاده اند، مشاوران امین و ناصحان مشفق مدیران ارشد، مجریان و دیگر فعالان و کنشگران عرصه اجتماع دانست.
خبرنگاران وجدان زنده، آیینه افکار عمومی و چشمان بیدار جامعه هستند. چه شبها که تا دیر وقت بیدار و در اندیشه آنند که گره ای از مشکلات مردم حل نموده و صدای حق و عدالت را منادی باشند و بار این رسالت بزرگ را بر دوش خود حس میکنند.
اکثریت خبرنگاران از منافع شخصیشان میگذرند تا مدافع منافع مردم خود باشند؛ آنها رکن چهارم دموکراسی اند؛ هر چند مدعیان دموکراسی هم آنها را چندان به بازی نگیرند و حقوقشان را محترم نشمارند.خبرنگاران، چشمِ بيدار اين جهانند و غمِ اين خفته چند،خواب را از چشمانشان دور ميكند... آنهايي كه دردآشنا هستند و براي زخم انسان ها، با سلاح قلمشان، مرهم ميشوند.
همانها كه سوگند خدا را فراموش نكرده اند: «ن وَالقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه مينويسند».
از این رو، شایسته است همه دستگاهها و بویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با حمایت و پشتیبانی، رفع دغدغه های معیشتی و نیز بهره مند کردن آنان از آزادی های قانونی و حقوق صنفی، شرایطی فراهم آورند تا این عزیزان با امید و پویایی بیشتری، کشورمان را در رسیدن به افق توسعه و آبادانی یاری رسانند.