جلسه این هفته شورای شهر تبریز را شاید بتوان میدان زورآزمایی دو جناح موافق و مخالف شهردار تبریز دانست، در این زورآزمایی هر دو جناح نشان دادند، به هیچ وجه حاضر به کوتاه آمدن از مواضع خود نیستند. با این همه افزایش اثرگذاری جناح مخالف شهردار نشان از این امر دارد که جایگاه نجفی که با رای ناپلئونی بر صندلی شهرداری تبریز تکیه زده بود، بیش از پیش متزلزل شده است. در ابتدا دبیری از مردم به خاطر مسایل پیش آمده عذر خواهی کرد. پس از آن علیرضا نوای باغبان وارد نطق پیش از دستور شد و به موضوعاتی مانند بافت فرسوده پرداخت.
در ابتدا مراسم تحلیف دو عضو علی البدل شورای اسلامی شهر تبریز برگزار گردید و این دو عضو با ادای سوگند کار خود را به صورت رسمی آغاز کردند. هرچند علاالدین نورمحمدزاده اعلام داشت هفته آینده استغفای خود را به هیئت رئیسه شورا تقدیم خواهد کرد. چرا که توان خدمت را در خود نمی‌بیند. این موضوع موجب شد تا دبیری اظهار امیدواری کند که این موضوع شوخی بوده باشد.
در ادامه علیرضا نوای باغبان در جلسه امروز شورای اسلامی شهر تبریزافزود: اگر آقای دبیری به این موضوع می‌پرداخت، من وارد این موضوع نمی‌شدم. در تبریز 2هزار و 500 هکتار بافت فرسوده و سکونت گاه غیر رسمی آسیب پذیر در برابر زلزله وجود دارد و مدیران شهری نباید نسبت به این موضوع بی تفاوت باشند.
وی با تاکید بر نقش دستگاه های اجرایی و بانک‌ها در مورد مقاوم سازی بافت فرسوده تبریز در برابر زلزله اظهار داشت: مناطق چهار، هفت و 10 شهرداری تبریزاز بیشترین پوشش بافت فرسوده برخوردار هستند و مدیران شهری با تعامل بانک‌ها می‌توانند بودجه لازم جهت بهسازی و جابجایی این سکونت گاه‌ها را تامین نمایند که متاسفانه به این امر توجهی نمی‌شود.
باغبان گفت: اجرای طرح های ساختاری مانند مسیر گشایی در بافت فرسوده از مهمترین پروژه های مقابله با زلزله های شدید و کاهش خسارات است و می‌توان با افزایش درآمد های پایدار شهرداری به این مهم دست یافت و از این طریق امداد رسانی به این نواحی را بهبود بخشید.
باغبان در ادامه افزود:اجرای پروژه‌های اقتصادی قابل قبول از طریق جذب سرمایه گذاران خارجی و داخلی و درآمد های ناشی از اجاره بهای این پروژه‌ها می‌تواند شهرداری را به درآمد های پایدار و بلند مدت برساند.
رییس کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر تبریز همچنین با بیان اینکه بیست الی سی درصد درآمد های شهرداری‌ها از طریق مالیات بر درآمد و ارزش افزوده بود و در حال حاضر این مبالغ از طریق اداره مالیاتی صورت می‌گیرد و شورای شهر می‌تواند برای جایگزینی این درآمد‌ها راهکار ارائه نماید.
عضو شورای اسلامی شهر تبریز ضمن اشاره به تمکین برابر مصوبات هیئت اختلاف گفت :مجریان قوانین و دستگاه های اجرایی در برابر مصوبات تسلیم هستند و شهرداری تبریز نیز با پیروی از این مصوبات صدور پروانه های ساخت غیر مجاز در سطح شهر را محدود کند.
در ادامه فیلمی از شبیه سازی زلزله ساخته محسن هادی پخش شد که به دلیل انتقادی بودن این فیلم نسبت به شهرداری، پخش آن نیمه کاره ماند و دبیری دستور داد پخش فیلم قطع شود. این موضوع واکنش نمایندگان را در پی داشت و در نهایت این مدیریت رییس شورا بود که بار دیگر جلوی هرگونه انتقادی نسبت به شهرداری و شهردار را گرفت.
پس از این موضوع، لایحه شهرداری مبنی بر اختصاص 4 میلیارد ريال از سوی شهرداری تبریز به ستاد دیه کشور در دستور کار شورا قرار گرفت که دو فوریت این لایحه با مخالفت اکثریت اعضای شورا مواجه شد و به تبع آن لایحه مذکور به کمیسیون مربوطه ارجاع شد. از مهمترین مخالفین این لایحه می‌توان به دکتر علی شیاری اشاره کرد که طی پیشنهادی خواستار ارجاع لایحه به کمیسیون مربوطه شد و در این بین از شگرد جدید شهرداری مبنی بر طرح ارقام بالا در لوایح، امید به تعدیل آن در شورا و در نهایت گرفتن نتیجه مورد نظر شهرداری اشاره نیز انتقاد کرد. سردار محمدحسین جعفری نیز از دیگر مخالفان این طرح بود که به مشکل قانونی این لایحه اشاره کرد و شهردار را مخاطب قرار داد که «ما بالاخره متوجه نشدیم شهرداری پول دارد یا نه؟» اگر پول دارد، مشکل حقوق کارکنان و مسائل مهم تر را مد نظر قرار دهد و اگر پول ندارد، جا ندارد که این مبلغ را در قالب هبه اعطا کنیم.
داود امیرحقیان از دیگر مخالفان این طرح بود، معلوم بودن افرادی که قرار است این مبلغ به آنان تخصیص داده شود را مورد سوال قرار داد و در نهایت آخرین مخالف این طرح بود که با ایراد قانونی مبنی بر عدم تخصیص بخشی از بودجه به سازمان‌های دولتی و شبه دولتی نسبت به لایحه ارائه شده توسط شهرداری ابراز مخالفت کرد. المیرا خاماچی نیز از دیگر مخالفان این لایحه بود و با طرح این موضوع که شورا نباید ابزار دیگران باشد از اعضای شورا خواست تا اگر قرار است کمکی به این قبیل نهادها شود، مستقیما از طریق شورا انجام گیرد. این پیشنهاد در نوع خود قابل توجه بود چرا که در صورت اعطای این قبیل کمک‌ها، دیگر شهردار تبریز نمی‌تواند از اموری مانند کمک به ستاد دیه و زندانیان نیازمند به نفع خود و مجموعه شهرداری بهره برداری تبلیغاتی نماید.
پس از طرح این مباحث نوبت شهردار تبریز بود که با فرافکنی‌های معمول، اقدام به طرح وارونه موضوع کند، وی با مقایسه مصوبه شورای شهر در زمینه ایجاد مرکز نگهداری و بازپروری معتادین و بسط نتیجه اعطای این هبه به رفع بغض اجتماعی موجود درجامعه همانند نتیجه مصوبه اخیرالاذکر تلاشی در راستای ایجاد جو روانی در شورا داشت که در نهایت این اقدام نیز نتوانست نتیجه مطلوب شهردار را فراهم آورد. البته در این بین حمایت برخی از اعضای شورا، مانند دبیری، چمنی و عابد زاده هم نشان از تصمیم راسخ جناح حامی شهردار بر تصویب صد در صدی لوایح شهرداری داشت که حتی این قبیل حمایت‌ها نیز نتوانست نتیجه مطلوب شهردار تبریز و جناح حامی وی را در پی داشته باشد و در نهایت دوفوریت این لایحه تصویب نشد و لایحه شهرداری به کمیسیون مربوطه ارجاع شد.
در ادامه جلسه طرحی مبنی بر تعطیلی برنامه شهریمیز از سوی اعضای شورا ارائه شد. در طرح فوق یکی از مهمترین دلایل ارائه این طرح تبلیغاتی بودن این برنامه در راستای بزرگنمایی و ارائه اطلاعات یک سویه از سوی شهرداری تبریز بیان شده بود. در ادامه این جلسه شیاری از عدم ارسال جوابیه نامه مبنی بر درخواست مستنداتی راجع به برنامه، انتقاد کرد. وی به تغییر مسیر این برنامه از فرهنگ سازی به سوی مقاصد خاص در نزدیکی انتخابات شورای شهر اشاره کرد و افزود: شهردار محترم، وضعیت اقتصادی شهرداری را نامناسب توصیف می‌کنند و مبلغی که حتی اعضای شورا از آن بی اطلاع هستند را به این برنامه اختصاص می‌دهند.
در ادامه خانم آهور از دیگر موافقان این طرح به موضوع عملکرد یکسویه و یکجانبه روابط عمومی شهرداری تبریز پرداخت و ادامه داد: این برنامه با بودجه شهرداری تبریز تهیه می‌شود و بر همین اساس نیز این برنامه در راستای دفاع از شهرداری خواهد بود و انتظار نداریم این برنامه جنبه انتقادی داشته باشد. از طرفی نیز روابط عمومی شهرداری تبریز با عملکرد یک طرفه خود صرفا دیدگاه‌های موافق را منعکس می‌کند و این عملکرد برازنده مجموعه شهرداری و شورای شهر تبریز نیست.
از مخالفین این طرح نیز طبق معمول می‌توان به دبیری، چمنی اشاره کرد که البته افراد دیگری همچون حاجی زاده و ششگلانی نیز به این جمع پیوستند و در نهایت این طرح به کمیسیون فرهنگی ارجاع داده شد.
در ادامه نیز نامه فرمانداری مبنی بر غیر قانونی بودن تخصیص 100 میلیون تومان هبه به یکی از مساجد که اقدام به تاسیس 10 باب مغازه در کنار مسجد کرده بود قرائت شد و این موضوع تا پایان جلسه مورد بحث بود. در این جلسه نیز دبیری با اقدامی قابل تامل جلسه را به نحوی مدیریت کرد تا وقت قانونی جلسه به پایان رسد و بدون رای گیری و با اعمال نظر شخصی خود برخلاف نظر اکثریت اعضاء شورا، نوشتن جوابیه نامه را برعهده امور حقوقی شورا و شهرداری قرار داد که این موضوع اعتراض برخی نمایندگان شورای شهر را در پی داشت.
در انتها می‌توان گفت یکی از مهمترین عوامل انفعال شورای چهارم، رئیس این شورا یعنی شهرام دبیری است که با برخی اعمال و افعال نقش و جایگاه نظارتی و بالادستی شورای شهر را متزلزل کرده و بر همین اساس نیز میدان را در اختیار شهردار تبریز قرار می‌دهد تا وی نیز هرگونه که می‌خواهد مجموعه تحت مدیریتش را هدایت کرده و در نهایت از این نوع اعمال نباید انتظار خروجی دیگری به جز وضعیت فعلی شورا و مشکلات پیش آمده در مجموعه مدیریت شهری را انتظار داشت. در واقع اگر دبیری و نجفی را دو روی یک سکه بدانیم، چندان به بیراهه نرفته‌ایم. در عمل نیز شاهد هستیم که هرجا شهرداری در مجموعه شورا دچار مشکل می‌شود، این دبیری است که در نقش منجی ظاهر شده و سعی در جریان سازی به نفع شهردار تبریز می‌کند و البته در این بین افراد جناح حامی شهردار را اشارتی کافی‌است تا بلافاصله در حمایت از دبیری و شهردار تبریز بسیج شوند.
البته در این بین نقش افرادی همچون رئیس روابط عمومی شهرداری تبریز که با استفاده از بودجه عمومی سعی در رفع و رجوع عملکرد غیرقابل دفاع مجموعه مدیریت شهری و در راس آن شهردار تبریز را دارند نباید از یاد برد. اساساً روابط عمومی آینه تمام قد یک سازمان است و بر همین مبنا نیز می‌بایست بر اساس واقعیات یک سازمان نقاط ضعف و قوت آن سازمان را منعکس کند، لیکن گویا این موضوع در ادبیات رئیس روابط عمومی شهرداری تبریز و مجموعه تحت امرشان تعریف نشده است و بر همین اساس نیز شاهد نوعی بایکوت خبری در برابر منتقدین شهرداری تبریز هستیم. موضوعی که اعتراض اعضای شورای شهر تبریز را نیز موجب شده است.
