مردم این دیار در مسافرت به شهرهای دور و نزدیک برای سیاحت،کار و درمان دایما با انبوهی از سئوال ها و واقعیت ها، درعالم ذهن مواجه می شوند که چرا شهری که به آن عشق می ورزند، دریک چرخه بسته تاریخی گرفتار شده وسرعت تغییرات و تحولات در آن لاک پشتی است؟ چرا شهردار این شهر که متولد شهر مجاور ست واز قضا ید طولایی در امورنظامیگری هم دارد، خود را ملزم به پاسخگویی به شهروندان و رسانه ها نمی داند و ده ها سئوال دیگراز این جنس که ظاهرا شهردار محترم پاسخی برای آنها ندارد، در یک قضاوت کلی باید ریشه این مشکلات را درنوع نگاه متولیان مدیریت شهری به خصوص شخص شهردار به شهروندان جستجو کرد، شهر بدون شهروند ورسانه های نقاد ومستقل موجودی بی هویت است، خلاصه انصاف نیست شهری با موقعیت ترانزیتی ژئوپلتیک که سابقه بخشداری آن با کرج پهلو به پهلومی زند، به راه آهن سراسری وصل است، امکانات گردشگری مناسب دارد، سالانه به خاطر پادگان آموزشی از اقصی نقاط کشور سربازمی پذیرد، در گذشته نه چندان دور بنادر رحمانلو و دانالو داشته، فرودگاه نظامی داشته، با این همه ظرفیت شهردارش خود را بی نیاز از پاسخگویی به شهروندان ورسانه ها بداند وبه بهانه های مختلف برای خود برج عاجی از انفعال وروزمره گی بسازد. واقعیت این است روزنامه عجب شیر، علی رغم گستره توزیع سراسری اش، به خاطرتعصب و علاقه فراوان بنده به این شهر تابستان گذشته با صرف هزینه و زمان زیاد با تمامی اعضای شورای اسلامی این شهر مصاحبه کرد تا دین خود را به این آب وخاک ادا کند، آخرین حلقه این چرخه مصاحبه ها، شهردارعجب شیر بودکه بنا داشتیم به نمایندگی از شهروندان شریف این شهراز ایشان سوالاتی درمورد دلایل رکود وکم تحرکی درپروژه های شهری ومحدودکردن توسعه شهری به مرمت پیاده روی خیابان ها و کارهای سطحی دیگر بپرسیم که علی رغم پی گیری های متعدد با گارد بسته شهردار و امروز و فردا کردن های مکرر مواجه شده ایم و رمز گشایی این رفتار را به شهروندان فرهیخته عجب شیری مطالبه گرو نهادهای نظارتی بالادست وامی گذاریم.