اقراریان با بیان اینکه بیشترین میزان زمین مناسب و مرغوب در جنوب تهران یعنی مناطقی مثل ۱۸ و ۲۰ وجود دارد، ابراز داشت: با الگو گرفتن از سایر کشورها می‌توانیم به توسعه این محله‌ها بپردازیم.

وی ادامه داد: محله‌های جنوبی طی سال‌ها بی توجهی با آسیب‌های متعددی همچون افزایش بافت فرسوده و سرانه خدماتی پایین دست و پنجه نرم می‌کنند که این مساله باعث رشد جمعیت طبقه متوسط و رو به پایین جامعه در این محلات شده و به تبع آسیب‌ها و چالش‌هایی بسیاری را به دنبال داشته است.

این عضو شورای شهر تغییر در مسیر توسعه تهران را نیازمند یک اهتمام ملی دانست و گفت: دولت سیزدهم باید توجه ویژه‌ای به مساله پایتخت و کاهش شکاف شمال و جنوب پایتخت داشته باشد.

اقراریان مساله حریم در تهران را حائز اهمیت خواند و گفت: موضوع حریم باید مورد توجه جدی قرار بگیرد. یکی از دلایل ایجاد شکاف شمال و جنوب تهران وضعیت مهاجرپذیر بودن تهران است و باید برای وضعیت مهاجرین تهران برنامه داشته باشیم.

وی گفت: طراحی برنامه‌های توسعه‌ای تهران برای کاهش شکاف بین شمال و جنوب، بدون توجه به شهرهای اقماری امکان پذیر نیست و توصیه می‌کنم مدیران شهری الگوی چشم‌انداز ملبورن را ببینند که طراحی برای پایتخت بدون برنامه‌ریزی برای شهرهای اقماری امکان پذیر نیست.

به عقیده وی مجلس فعلی و شورای شهر فعلی به همراه دولت فرصت خوبی دارند که یک بار برای همیشه شهروندان تهرانی را از این وضعیت اسفبار شکاف توسعه‌ای نجات دهند.

این عضو شورای شهر شوراهای شهرستان و استان را فاقد جایگاه واقعی و قانونی دانست و ابراز داشت: این جایگاه‌ها تبدیل به یک امر تشریفاتی شده است و آن‌هم به علت تعداد کم اعضا است.

وی تاکید کرد: در تلاشیم با استفاده از طرح تحول به سمت نظارت‌های فرایندی مبتنی بر ابزار هوشمند برویم اما این تعداد اعضای شورای شهر کفاف جمعیت، سرکشی و رسیدگی به عملکرد سازمان‌های شهرداری را نمی‌دهد