«هرچه تبر زدی مرا، زخم نشد جوانه شد. بهتر از این شعر تفسیری در خصوص سرنوشت رویشگاه جنگل حرای بندر دیّر و تالاب ملّی دیّر-بردستان و همه تلاشگران عرصه محیط زیست وجود ندارد. در این ایام سخت و ملال آور اقتصادی که کمتر کسی به فکر موضوعی جز قوت لایموت خود است، در بندر دیّر پویشی برای نجات جنگل حرّا جوانه زد که کل کشور را مبهوت خود ساخته و دوران تازه ای را در مطالبه گری محیط زیست رقم زد.

مطالبه گری و عدالت خواهی در سرزمین شرجی و گرما، پخته تر از همیشه به منصه ظهور رسید و تمامی مولفه های رشد اجتماعی در افراد جامعه را به نمایش گذاشت.»

اینها را «دکتر احسان عابدی»، عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی کشور و کنشگر محیط زیست دریایی درباره کارزار و پویش نجات جنگل حرّا می‌گوید.

وی ادامه می دهد: «در یک نگاه علمی فرض بر این است که افراد بدون رشد اجتماعی و داشتن مهارت‌ های لازم قادر نخواهند بود در تعامل اجتماعی با سایرین وظایف خود را انجام دهند. کسانی که در بُعد اجتماعی به رشد و شکوفایی رسیده‌اند، به سطحی از مهارت در روابط اجتماعی دست می یابند که می‌توانند با سایر افراد در تعامل باشند و هدف مشترکی را دنبال کنند. بنابراین هر آنچه طی این چند ماه در بندر دیّر رخ داد، کاملا درون زا و از دل جامعه رشد یافته ی بندر دیّر بیرون زد و نتیجه ی آن هم چیزی جز پیروزی نمی توانست باشد.»

این متخصص علوم اقیانوسی با ذکر این نکته که تخریب و تجاوز به جنگل حرا یا هر مطالبه به حقی، در مقابل این خواست مردمی چاره ای جز تسلیم ندارد اظهار کرد: «مجلس شورای اسلامی پویش نجات جنگل حرای بندر دیّر و تالاب ملی دیّر-بردستان را پاس داشت و از قوه قضاییه و سازمان بازرسی کل کشور خواستار توقف فوری تخریب و تجاوز به جنگل حرا شد و هم اکنون پروژه ساخت مرکز تکثیر لارو میگو متوقف است.»

«عابدی» با اشاره به هشدار قبلی سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور نسبت به هرگونه تخریب و تصرف عرصه های جنگلی درخواست این نهاد نسبت به جلوگیری و توقف فوری هر گونه ساخت و ساز در حریم جنگل حرا گفت: «پیشتر نیز سازمان حفاظت محیط زیست کشور هرگونه ساخت و ساز در حریم این تالاب ملی را مغایر قانون حفاظت، احیا و مدیریت تالاب های کشور و آیین نامه جلوگیری از تخریب و آلودگی غیر قابل جبران تالاب ها اعلام کرده بود.»

این فعال محیط زیست درباره فعالیت های تخریبی در ساحل بندر دیّر می‌گوید: «پر کردن ساحل، خشک کردن ساحل، ساحل سوزی، تخریب ساحل و عباراتی از این دست، از یک تفکر کاملا غیر محیط زیستی، غیر پایدار، غیر علمی، غیر منطقی و کاملا مغایر با مبانی توسعه ی پایدار نشات می‌گیرد.»

وی تصریح کرد: «تن زیبای ساحل ماسه ای بندر دیّر را با قلوه سنگ پوشاندن، ماسه را از مردم گرفتن و به جای آن سرامیک و سیمان به مردم دادن، جاده را در حریم جنگل حرا و تالاب ساختن، حق آلایندگی را صرف ایجاد آلودگی کردن و مبارزه و ستیز با سازمان های مردم نهاد، برای اعلام ورشکستگی فکری این جماعت ساحل سوز کافی است. چگونه ممکن است با مردمی که پویش نجات جنگل حرّا را در یک سطح ملی به اوج بلوغ رساندند، این گونه برخورد شود؟ این خدمت به این مردم نجیب و زحمتکش است یا مقابله؟»

عابدی اضافه کرد: «خشک کردن ساحل و تخریب جنگل حرا یعنی تخریب اکوسیستم های پرتولید ساحلی، کاهش تولید یعنی کاهش ذخایر آبزیان، کاهش ذخایر آبزیان یعنی کاهش صید، کاهش صید یعنی افزایش تلاش صیادی و افزایش فشار بر قشر صیاد، کاهش صید یعنی کاهش امنیت غذایی یک بندر، یک ایران، یک جهان.»

این کارشناس بیان کرد: «پویش نجات جنگل حرای بندر دیّر تهدید را به فرصت تبدیل کرد، این فرصت را بایستی مغتنم شمرد و حالا که اوج بلوغ تفکر محیط زیستی را در ساختار فکری مردم بندر دیّر شاهد هستیم، آرزو کرد که در ذهن مسئولان این شهرستان کلمات توسعه، بهره برداری، گردشگری و ساحل سازی جای خود را به واژه های توسعه پایدار، بهره وری، بوم گردی و ساحل یاری دهند تا این مسئولان بتوانند با این تیپ فکری نوین در کنار مردم به خدمت بپردازند و فاصله خود را با مردم کم کنند.»