برای شروع درمورد زمینه فعالیت ریخته گری فولاد و استیل آفکو صحبت بفرمائید؟
کارخانه آذر فولاد گداز که یکی از شرکت های زیرمجموعه پمپ ایران می باشد و بر مبنای ریخته گری انواع آلیاژ های فولاد و استیل و ریخته گری قطعات فولاد و قطعات پمپ تاسیس گردیده، پس از گذشت سال ها و توسعه این شرکت برای اینکه پمپ ایران در سایر قطعات نیز به شخص دیگری احتیاج نداشته و تکنولوژی خاص آن به صورت انحصاری آن را در دشت داشته باشد، برنامه ریزی هایی برای تولید قطعات آلیاژ های برنز و برنجی انجام شد.
آفکو امروز در کنار قطعات فولاد و استیل، آلیاژهای برنز و برنج نیز تولید می نماید.

آذر فولاد گداز از چه زمانی فعالیت خود را آغاز کرده و شما از چه سالی مدیریت آن را بر عهده گرفته اید؟
تاسیس آفکو در سال 88 بوده ولی از بابت راه اندازی خط تولید از اواسط سال 90 شروع به کار کرده است. بنده نیز از اواخر سال 94 در این مجموعه به عنوان عضو هیأت مدیره و مدیر کارخانه حضور دارم.

کالای نهایی آفکو تحت عنوان چه برندی در بازار عرضه می شود و عملکرد شرکت را در مدت حضور خود چگونه ارزیابی می کنید؟
قطعات آفکو به عنوان محصول نهایی نبوده و به عنوان ریخته قطعات خام می باشد. تا اوایل سال 96 عمدتا مشتری ما پمپ ایران بود ولی توانستیم به مرور زمان با سایر مجموعه هایی که به این قطعات نیاز دارند نیز کار کنیم؛ اکنون با کارخانه هایی مثل سیمان تهران، صنایع غذایی و شرکت های مختلفی کار می کنیم و محصول خود را به هر مجموعه ای که عرضه نمائیم، توسط شرکت فوق به محصول نهایی تبدیل می شود.
در واقع ما به سفارش مشتریان قطعه ریخته گری تولید می کنیم و مشتری خود آن را به محصول نهایی تبدیل می نماید.
خوشبختانه از سال 94 که بنده در این مجموعه حضور دارم هر سال پیشرفت کرده ایم و هرسال نسبت به سال قبل با توجه به بودجه ای که مجموعه برایمان تعریف می شود، رشد داشته ایم.از سال 94 تا سال 96 بدهی های کارخانه را تصویه کرده ایم و از سال 97 کارخانه ما تبدیل به کارخانه سود ده شده است.
در سال 97 حدود 35 نفر در آفکو فعالیت داشتند که به لطف خدا امروز توانسته ایم آن را به 82 شخص افزایش دهیم و با توجه به شرایط موجود کرونائی و اقتصادی حدود 15 نفر را نیز در سال جدید جذب کرده ایم.
تناژ تولیدیمان از 12 تن به 45 الی 50 تن افزایش یافته است و خوشبختانه می توان گفت در مسیر پیشرفت قرار داریم و هدفمان ادامه دادن این روند است.

به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای چند نفر و در چه حوزه هایی کار آفرینی کرده اید؟  
به طور مستقیم کل افرادی که در آفکو درگیر فعالیت هستند حدود 100 نفر می باشند که نزدیک 85 نفر پرسنل داخلی و تعدادی نیز به عنوان راننده و مسئول اداری هستند. فعالیت آفکو به صورت غیر مستقیم نیز برای حدود 150 نفر تاثیر گزار است.
فعلا به صورت تک شیفت کار می کنیم و برنامه ای در نظر داریم تا در صورت امکان، از اوایل آذرماه فعالیتمان تبدیل به دو شیفت 12 ساعته شود.

گستره توزیع محصولات کارخانه آفکو در سطح کشور چگونه است و در زمینه صادرات فعالیت دارید؟
اولین هدف ما خارج شدن از حالت زیاندهی بود که شرکت دچار آن شده بود و اینکه در ادامه تبدیل به شرکتی سود ده شویم و بتوانیم بعد از پمپ ایران مشتریان دیگری را هم جذب نمائیم.از سال 1401 قصد داریم حوزه صادرات را فعال کنیم.
در مورد گستره توزیع در داخل کشور نیز محصولات آفکو استان های تهران، گیلان، آذربایجان شرقی و غربی را پوشش می دهد.
 
آیا محصول تولید شده توان رقابت در سطح بین المللی را دارد؟
امکان صادرات برای شرکت وجود دارد ولی فعلا شرایط آفکو برای صادرات مناسب نیست، به اعتقاد بنده باید به صورت گام به گام در مسیر توسعه قدم برداریم.
با توجه به شرایط امکانات و تجهیزاتی که در اختیار داریم در مقایسه با کشور های خاورمیانه و کشور های درجه دو اروپایی نیز می توانیم رقابت نمائیم و اگر بخواهیم با کشور هایی همچون چین رقابت کنیم باید یکسری از سرمایه گذاری و تجهیزاتمان را افزایش دهیم.
درواقع پتانسیل رقابت با قدرت های برتر این صنعت را داریم ولی نیاز است تا یکسری تغییرات و سرمایه گذاری انجام شود.

از اهداف شرکت صحبت بفرمائید، چشم اندازتان برای سال های آتی چگونه است؟
در زمینه رونق تولید همانطور که گفتم قصد داریم کارخانه را تبدیل به دو شیفت نمائیم و در مسیر افزایش تولید باید تجهیزاتمان را نیز تکمیل نمائیم تا بتوانیم با بهبود کیفیت و افزایش تولید، ابتدا با رقبای داخلی رقابت کرده و در گام بعدی بحث صادرات را فعال نمائیم.

وضعیت موجود و محدودیت های ایجاد شده توسط ویروس کرونا و بحران قیمت دلار چه تاثیری بر عملکرد شما داشته است؟
از بعد انتشار ویروس کرونا ما در داخل شرکت تمامی پروتکل ها اعم از ماسک، دستکش، بحث ضدعفونی و سایر مسائل را رعایت می نمائیم. تا کنون چند مورد کرونائی داشته ایم که خوشبختانه این تعداد زیاد نبوده و منجر فوت هم نگردیده اما در بعضی از ماه ها با کوچکترین سرماخوردگی که قطعا باید فرد مذکور، روز های  فوق را در مرخصی به سر کند، به نوعی باعث شده تا در بعضی از ماه ها حجم تولید شرکت تحت تاثیر قرار گیرد.
از بابت شرایط نامناسب ارزی و وضعیت دلار، هزینه های ما افزایش یافته به این دلیل که قیمت ها فوق العاده افزایش یافته و ما را از بابت نقدینگی تحت فشار قرار داده است. ما مواد خام را به صورت نقدی تهیه می نمائیم ولی محصول مان را به صورت نسیه در اختیار مشتری هایمان قرار می دهیم و به این ترتیب حاشیه سود به شدت کاهش پیدا می کند و باعث می شود که به مرور زمان، تولید برای تولید کننده توجیه اقتصادی نداشته باشد. متاسفانه این موضوع پیش از ما برای تولید کننده های بسیاری اتفاق افتاده است.

از نظر شما در زمینه رونق تولید با چه محدودیت هایی در داخل کشور روبرو هستیم؟
 از طرف سیستم دولتی، حرف هایی که در جهت حمایت از تولید بیان می شود بسیار زیباست اما این بیانات در وادی عمل انجام نمی پذیرد و واقعیت این است که حمایتی از تولید کنندگان صورت نمی پذیرد. تولید کننده هایی هم که امروز در این مسیر ادامه می دهند به این دلیل است که سال ها قبل درگیر تولید شده اند و چاره ای جز ادامه ندارند.
شرایط امروز کشور به گونه ایست که تولید کننده اصلا نمی تواند برنامه ریزی کلان داشته باشد و تمام برنامه های موجود نیز در حد داخل مجموعه تولیدی و هم کوتاه مدت می باشد. در صورتی که بنده به عنوان یک مدیر باید حداقل یک برنامه کوتاه مدت 6 ماهه داشته باشم در حالی که در شرایط موجود امکان پذیر نمی باشد.
خبری از وام های کم بهره برای تولیدکنندگان هم نیست و حتی در صورت اقدام به دریافت وام با شرایط معمول باید از هفت خوان رستم عبور نمائیم. تولید کنندگانی که امروز توانسته اند سرپا بایستند از جای دیگری برای تولید هزینه می کنند و متاسفانه حوزه تولید دیگر نمی تواند حتی هزینه های خودش را بدست آورد.
 
و اما سخن آخر.
تا زمانی که ما در حوزه های مختلف اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و امثال آن ثبات نداشته باشیم نمی توانیم در هیچ زمینه ای پیشرفت کنیم و شرایط به همین منوال پیش خواهد رفت. بنده اگر بهترین و به روزترین تجهیزات را نیز در اختیار داشته باشم، در نهایت این نیروی انسانی است که باید در مسیر توسعه از امکانات فوق استفاده نماید و اگر همان نیروی انسانی هر لحظه با دغدغه های ذهنی معیشتی سر و کله بزند قطعا نخواهد توانست با توان کامل کار کند. هنگام کار وقتی فکر اجاره خانه، تهیه وسایل اولیه زندگی و بسیاری از مسائل دیگر ذهن کارگر را دائما به خود مشغول می کند، انتظار رشد و توسعه کشورمان چشم اندازی عبث به نظر می رسد.