عجب شیر پرس _ آلبوم مطرب درد که به تازگی و با آهنگ سازی سیامک جهانگیری منتشر شد، آخرین اثر فرشید بزرگی است. انتشار این آلبوم بهانه ای بود تا با خبر گرفتن از ماهیت "مطرب درد" گفت و گوی صمیمانه ای با ایشان داشته باشیم که ماحصل آن تقدیم مخاطبین می گردد.
برای شروع از آلبوم جدید "مطرب درد" که در تهران منتشر گردید، صحبت بفرمائید؟ایده ساخت این آلبوم از آشنایی بنده با جناب آقای جهانگیری شروع شد. آقای مردانه، صاحب استودیو ساز و آواز و صدابردار آلبوم قبلی بنده واسطه آشنایی ما شدند و حدودا در نوروز 96 بود که این ایده به نظرمان رسید و مدتی بعد اقدام به ساخت آهنگ ها کردیم که نزدیک 2 سال و نیم بعد به فرجام رسید.
اشعاری که در این آلبوم به کار رفته متفاوت از هم بوده و از شعرایی همچون عراقی، سعدی و مولانا می باشد، نام مطرب درد نیز در یکی از غزلیات فخر الدین عراقی که در تصنیف ها استفاده شده به این صورت که می گوید "ای مطرب درد پرده بنواز" گرفته شده است.
سبکی که در"مطرب درد" استفاده شده چگونه است و آهنگ سازی آن به وسیله چه کسی بوده است؟سبک این آلبوم موسیقی ایرانی یا همان موسیقی اصیل و سنتی است و همانطور که اشاره کردم با آهنگ سازی جناب آقای سیامک جهانگیری همراه می باشد.
هدف اصلی از انتشار این آلبوم چه بود؟یکی از آرزوهای بنده خلق یک اثر فاخر هنری بوده است و همواره پیگیر این موضوع هستم تا بتوانم از خود چنین اثری به یادگار بگذارم، معتقدم در عرصه هنر، خلق هر اثر توسط هنرمند به خاطر عشق به هنر و ماهیت هنر می باشد و البته اهداف دیگری نیز وجود دارد که شاخص ترین آن ها را می توان پاسداری از علم و هنر اصیل موسیقی ایرانی دانست.
چرا سبک سنتی به عنوان موسیقی ملی و اصیل ایرانی شناخته می شود؟با توجه به اینکه هر کشوری محدوده جغرافیایی خاص و زبان مخصوص به خود را دارد، یک موسیقی رسمی و اصیل نیز دارد، در تمام دنیا اینچنین است که سبک موسیقی خاصی در هر کشوری که سابقه تاریخی دارد به آن موسیقی کلاسیک و ملی آن کشور می گویند.
موسیقی در کشور ما از دیرباز وجود داشته است ولی حدود 200 سال قبل اشخاصی به این موسیقی نظم و ترتیب داده و آن را به صورت موسیقی هفت دستگاهی مطرح کرده اند. با توجه به زبان رسمی کشور و شعرای بزگ فارسی زبان که از اشعار آنان در موسیقی استفاده می شد این سبک به عنوان سبک اصیل ایرانی شناخته شد.
موسیقی آذربایجانی چه جایگاهی در این میان دارد؟سبک موسیقی سنتی آذربایجانی را نمی توان به هیچ گونه انکار کرد و این سبک نیز بسیار با عظمت و غنی می باشد که اگر در زمان فوق زبان ملی کشور آذری بود قطعا این موسیقی امروز به عنوان موسیقی رسمی کشور شناخته می شد.
در کل به نظر من موسیقی سنتی ایرانی و آذربایجانی به منزله دو بال برای یک پرنده است که هیچ گونه منافاتی با یکدیگر ندارند، همانطور که گفتم موسیقی هفت دستگاهی به عنوان موسیقی ملی ما و موسیقی آذربایجانی برای ما به عنوان موسیقی منطقه ای می باشد.
بیشتر مخاطبان این سبک از موسیقی چه کسانی می باشند؟در یک کلام می توان گفت افراد تحصیل کرده، انسان های فرهیخته و فرهنگی، اساتید و آن هایی که با علم و ادب فارسی مأنوس هستند گرایش زیادی به موسیقی اصیل ایرانی دارند.
چیزی که امروزه محسوس است علاقمندی قشر جوان در سال های اخیر به این نوع از سبک موسیقی می باشد.
جایگاه امروز سبک سنتی در فرهنگ موسیقی ایرانی چگونه است؟فکر می کنم نه تنها موسیقی کلاسیک بلکه سایر سبک های موسیقی نیز در کشور ما به درستی نتوانسته اند جایگاه مناسب خود را بیابند. متأسفانه فرهنگ و هنر جامعه ما دچار نوعی آشفتگی شده و وضعیت مناسبی ندارد که در نتیجه نه تنها موسیقی ایرانی بلکه موسیقی هایی همچون سبک "پاپ" نیز آن طور که باید ارزش گذاری نشده است.
این آسیب ها کمی بیشتر گریبان گیر موسیقی سنتی شده که از عمده ترین دلایل آن می توان به ضعف عملکرد صدا و سیما اشاره کرد، موسیقی در کشور ما و از طریق تلویزیون ملی به صورتی ارائه شده که مخاطب موسیقی ایرانی خود را از دست داده است.
پخش موسیقی های سطح پایین و خالی از معنا در سریال های تلویزیونی سلیقه مخاطبان را کاهش داده و عامل دیگر اینکه از نظر هویتی به درستی معرفی نشده ایم و حتی ساز های موسیقی ایرانی را نتوانسته ایم به تصویر بکشیم.
دلایل افول سبک سنتی موسیقی در بین نسل امروزی را چگونه ارزیابی می کنید؟همانطور که اشاره کردم در رسانه ملی ما موسیقی هایی پخش می شود که از لحاظ محتوای شعری و موسیقی به راحتی قابل درک، مصرف و استفاده است و دومین عامل کوتاهی خود جامعه موسیقی می باشد که اگر ریشه یابی مناسبی انجام دهیم می بینیم با توجه به فشار اقتصادی که روی موسیقی و جامعه موسیقی وجود دارد، هنرمند برای ارائه کار خود تمرکز و زمان مناسب را ندارد.
برای تغذیه قشر جوان نیازمند موسیقی از جنس دینامیک، شاد و پر جنب و جوش هستیم، آهنگ سازان ما توجه کمی به این مسائل دارند و به همین دلیل وقتی قشر جوان چیزی را که می خواهد را نمی یابد، نمی تواند ارتباط مناسبی برقرار کرده و به سمت موسیقی های غربی تمایل پیدا می کند. البته بنده مخالف این سبک از موسیقی نیستم ولی معتقدم ای کاش حداقل به سراغ موسیقی هایی برویم که درون خود معنایی داشته باشند.
به عنوان کارشناس موسیقی، پتانسیل آذربایجان شرقی را در پرورش استعداد های موسیقی استان چطور می بینید؟استعداد های فوق العاده ای داریم، بنده به خاطر مسئولیت های اجرائی در نهاد های مختلف مرتبط با موسیقی که عبارت بودند از عضویت در شورای تخصصی موسیقی اداره ارشاد آذربایجان شرقی، عضویت در هیأت مدیره کانون خوانندگان خانه موسیقی و حضور در جشنواره های مختلف به عنوان هیأت ژوری از نزدیک استعداد های برجسته بسیاری را دیده ام.
در حیطه آواز هر منطقه ای استعداد مخصوص به خود را دارد و منطقه آذربایجان و تبریز از دیرباز جزو مکاتب مهم موسیقی در ایران به عنوان مکتب و در شیوه اجرا بوده است. متاسفانه امروزه به علت کمبود امکانات، عدم ارتباطات و مشکلات اجتماعی و اقتصادی نخبگان ما نمی توانند آن چنان که باید خود را مطرح کنند.
آیا پیشنهادی در جهت توسعه موسیقی و حمایت از قشر موسیقیدان در نظر دارید؟بنده معتقدم نهاد های صنفی مرتبط با موسیقی باید بسیار فعال تر باشند، یکی از مهم ترین کمبود های امروز استان ما عدم فعالیت نهاد های صنفی همچون خانه موسیقی می باشد که در اکثر شهر های کشور وجود دارد. خانه موسیقی تبریز حدود 10 سال پیش فعالیت خود را متوقف کرد، وجود یک خانه موسیقی می تواند در هدایت و سازمان دهی علاقمندان این حوزه بسیار موثر عمل نماید.
نکته دوم اینکه در مورد آموزش موسیقی در آموزشگاه ها آسیب شناسی شود تا بتوانیم در مسیر سازمان یافته و آکادمیک حرکت نمائیم.
وضعیت موجود جامعه موسیقی وقشر هنرمند در شرایط کنونی شیوع کرونا چگونه است؟در این شرایط اجتماعی خاص که توسط ویروس کرونا به وجود آمده صنف هنرمند به شدت مضرر گردید، تمامی کنسرت ها، برنامه ها و حتی آموزش نیز تعطیل شده و جامعه موسیقی از لحاظ مادی آسیب بسیاری دیدند. امیدوارم دولت حمایت های مادی خود را از ایشان دریغ نکرده و هنرمندان عرصه موسیقی را جزو مشاغل آسیب دیده از ویروس کرونا در نظر گیرد.
در همین راستا ما در نظر داشتیم برای "آلبوم مطرب درد" مراسم رونمایی و جشن امضا برگزار نمائیم که به خاطر شرایط اجتماعی موجود به تعویق افتاد.
آیا در صورت رهایی جامعه از ویروس کرونا، اجرای برنامه یا کنسرتی را در نظر گرفته اید؟اگر سعادتی باشد پس از پایان این دوران ناخوش در نظر داریم کنسرتی را با همراهی استاد کیوان ساکت برگزار نمائیم که در همین راستا صحبت هایی انجام پذیرفته ولی با توجه به شرایط خاص موجود فعلا زمان آن مشخص نیست.
کنسرت می تواند بهانه خوبی درجهت انتقال انرژی مثبت برای مردم تبریز باشد که پس از دوران کرونایی که دوران سختی هم بود روح تازه ای در جامعه دمیده شود.
سخن آخر؟در انتها از کادر اجرائی روزنامه سراسری عجب شیر تشکر و قدر دانی می کنم که مثل همیشه دغدغه ای در زمینه فرهنگ، هنر و موسیقی دارید و این موضوع شایان تقدیر است. از همین تریبون به اصناف و سازمان هایی که می توانند از مطبوعات حمایت مادی و معنوی داشته باشند، بخصوص در این شرایط کرونایی درخواست می کنم تا از رسانه و اصحاب آن غافل نشوند.
