از چه سنی ورزش را شروع کرده اید و چگونه وارد دنیای پرورش اندام شدید؟
معمولا برای خانواده های ایرانی از قدیم ورزش بهترین نوع تفریح بود و من هم از این قضیه مستثنی نبوده ام واز دوران کودکی وارد ورزش شدم اما در مورد ورزش حرفه ای از سال 70  رشته ی وزنه برداری را شروع کردم و به صورت حرفه ای در سطح قهرمانی ادامه دادم و حدودا از سال 80  نیز فعالیت بدن سازی و پرورش اندام را آغاز کردم.

در رابطه با پیامد های مثبت ورزش بر جسم و روح انسان چه دیدگاهی دارید؟
ورزش برای انسان باید به دو عامل منجر شود و در غیر این صورت به نظر من یک حرکت مضر فرهنگی می باشد. اول اینکه روحیه و ساختار فکری فرد را ارتقا دهد و در مورد دوم منجر سلامت جسمی وی شود، همانطور که در بازی های المپیک روی سه اصل تأکید می شود که عبارتند از آمادگی بدنی، آمادگی روحی و آمادگی ذهنی. یعنی بدن باید با ذهن و اعصاب هماهنگ باشد و در کنار آن یک روحیه ی بزرگ ورزشکاری وجود داشته باشد که در کشور ما با نام پهلوانی شناخته می شود که خدا را شکر پهلوانان در کشور ما فراوانند و همیشه باعث افتخار ما بوده اند و ما نیز سعی کرده ایم  پیرو آن ها باشیم.

در مورد بدن سازی و مفهوم حقیقی این ورزش صحبت بفرمایید.
از نظر من ورزش بدن سازی علاوه بر این که یک علم است، یک هنر هم می باشد. پرورش اندام تنها یک ورزش جسمی نیست، فرد باید با آناتومی بدنی آشنایی داشته باشد، علم تغذیه بداند، با سوخت و ساز و حتی غدد بدن نیز آشنا باشد تا بتواند یک اندام خوب به دست آورده و یا پیکر تراشی کند. در همین جهت ورزشکاران و قهرمانان پرورش اندام ما به نوعی هرکدام یک متخصص تغذیه و آناتومی بدن می باشند و واقعا شناخت علمی آن ها در حد بسیار خوبی است و من افتخار می کنم که در 5 سال اخیر توانسته ایم سطح علمی عزیزانمان را دو سه برابر افزایش دهیم.

با توجه به استفاده اغلب ورزشکاران حرفه ای این رشته از مکمل های ورزشی و عدم آگاهی صحیح جامعه از این ورزش، بعضا شاهد وجود نگاه منفی به این ورزش در کانون خانواده ها هستیم، لطفا شفاف سازی بفرمایید.
سوال بسیار خوبی است شما گفتید ورزشکار حرفه ای، ورزشکار حرفه ای متفاوت از ورزشکار آماتور و کسی است که فقط برای سلامتی بدن به باشگاه می رود. ورزشکار حرفه ای هدفی دارد که در راستای آن انجام وظیفه می کند و البته در تمامی ورزش های حرفه ای همینطور است فرقی نمی کند کشتی باشد یا دوچرخه سواری و یا دوومیدانی. وقتی از بدن بیش از اندازه ی نورم های عادی استفاده می شود نیاز دارد که تغذیه ی او بیش از نورم های عادی باشد و در این حین بحث مکمل ها به میدان می آید و با توجه به این که دانش ما در این حوزه کافی نیست، مکمل های غذایی و بحث استرویید و هورمون ها را با یکدیگر قاطی می کنیم. اصلا استروئید و هورمون ها جزو دارو های ممنوعه در ورزش است یعنی هر ورزشکاری که بخواهد در میدان حرفه ای حضور پیدا کند اگر از این دارو ها و مواد انرژی زا استفاده کند افسر، دوپینگی که در مسابقات مستقر است دوپینگ ورزش کار را اعلام می کند.
و اما در مورد مکمل های غذایی، این ها چکیده ی همان مواد غذایی است که روزانه استفاده می کنیم. برای ورزشکاری که جسمش روزانه 200 گرم پروتئین خالص نیاز دارد اگر بخواهد آن را از گوشت گرم برآورده کند باید روزانه حدود 5/2 کیلو گرم گوشت مصرف کند که این اصلا برای بدن قابل قبول نیست که درنتیجه با پیشرفت علم، عصاره ی مواد غذایی در غالب مکمل های غذایی به وجود آمده است و اگر از این مکمل ها درست استفاده شود هیچ ایرادی ندارد و در تمام دنیا نیز به این صورت است اما ایراد و اشکال زمانی وارد می شود که ما در مصرف این ها زیاده روی کنیم.

پتانسیل پرورش اندام استان آذربایجان شرقی را چگونه ارزیابی می کنید؟
بار ها عرض کرده ام و این زبان زد اهالی ورزش است که آذربایجان از نظر ژنتیکی و جسمانی جزو شاخص های ایران و حتی منطقه به شمار می رود. در منطقه ی قفقاز  پتانسیل بسیار بالایی وجود دارد و ما تمام سعی مان را کرده ایم که این را به اثبات برسانیم و طی سه ساله گذشته حداقل پنجاه درصد بدنه ی تیم ملی را در تمامی رشته های زیر مجموعه پرورش اندام بچه های ما تشکیل داده اند و همچنین یکی از ورزشکاران ما به نام آقای تابانی توانستند اورال جهان شوند که تاکنون کسی از ایران نتوانسته بود مقام قهرمان قهرمانان جهان را بدست آورد.  

در مراسم بهترین های پرورش اندام ایران در سال 1395 جزو تاثیر گذار ترین افراد در پیشرفت پرورش اندام کشور بودید، چه اقدامات شاخصی باعث این انتخاب از سوی فدراسیون شده بود؟
من همیشه در زندگی اعتقاد داشته ام یا کاری را انجام ندهم یا در صورت پذیرش مسئولیت در آن زمینه بهترین باشم. سال 92 که ما هیئت پرورش اندام استان را تحویل گرفتیم جزو رده های زیر 20 کشور بودیم اما پس از زحماتی که کلیه کادر هیئت بدن سازی استان متحمل شدند، به مقام سوم کشور رسیدیم و بعد از آن توانستیم مقام اول را کسب کنیم. یکی از ابتکاراتی که انجام دادیم برگزاری مسابقات جام سرداران شهید آذربایجان بود که دوره ی سوم آن در پیش روست.
مورد دوم در رابطه با تیم ملی بود که ایده های خوبی در رابطه با اسپانسر گیری از طرف ما برای فدراسیون مطرح شد و توانستیم کمک های خوبی برای فدراسیون انجام دهیم و بنده هم به عنوان مشاور رئیس فدراسیون انتخاب شدم و این اتفاقات ادامه پیدا کرد تا من بتوانم جزو سه چهره برتر پرورش اندام کشور در سال 95 باشم.

به نظر شما سطح کیفی پرورش اندام کشورمان در مقایسه با سایر کشور ها چگونه است و امکان رشد و توسعه و رقابت در سطح بین المللی امکان پذیر است؟
ما اهالی ورزش پرورش اندام بین همدیگر بحثی داریم به این مضمون که هرکس بتواند قهرمان ایران شود قطعا جزو سه نفر دنیا است و واقعا هم همینطور است چون استقبال از رشته ی پرورش اندام در ایران بسیار بالاست و با توجه به ژنتیک بدنی که مردم کشور ما دارند، جزو سه کشور برتر دنیا در این زمینه لحاظ می شویم.

 از برنامه های آتی هیئت پرورش اندام برای توسعه ی این ورزش در استان بیان بفرمایید.
فعالیت در دو زمینه در نظر گرفته شده است، بحث آموزش و اجرای مسابقات. در بحث ورزش بانوان خوشبختانه به عنوان اولین استان توانستیم کلاس های مربیگری بانوان را برگزار کنیم و علاوه بر آن با برگزاری کلاس های مربیگری، سمینار ها، همایش های مختلف، کلاس داوری و ترفیع درجه سعی کرده ایم تا سطح علمی کلیه ی ورزشکاران را به سطح ورزشکاران کلاس جهانی برسانیم.
و در مورد مسابقات با توجه به بحران اقتصادی موجود که بعضی از ورزش هارا زمین گیر کرده است ما به طور میانگین هر ده روز یک مسابقه در سطح استان برگزار می کنیم که این مسابقات فقط به تبریز منحصر نمی باشد و همه ی شهرستان های استان را در بر می گیرد.

امروزه نقش باشگاه های پرورش اندام در سلامتی مردم حائز اهمیت است، به عنوان رئیس هیئت پرورش اندام استان، از چگونگی کنترل کیفیت خدمات باشگاه ها توضیح بفرمایید.
ابتدا در این قضیه از صاحبان باشگاه ها که بخش خصوصی بوده و بار مسئولیت دولت را در امر ورزش که بر اساس قانون موظف به ارایه خدمات ورزشی در جامعه است را سبک تر کرده تشکر می کنم. در حال حاضر و با توجه به این که سرانه ی ورزش کشور برای هر فرد در جامعه پایین تر از سطح استاندارد بین المللی است بخش خصوصی مشارکت خوبی را انجام داده است.
از نظر قانونی به جز ما، اداره ی ورزش و اماکن هم می توانند بر فعالیت باشگاه ها نظارت داشته باشند. ما اکیپ هایی را در جهت مراجعه و نظارت بر باشگاه ها تعیین کرده ایم. من هم به نوبه ی خودم هر هفته به یکی از باشگاه ها در نقاط مختلف شهر رفته و در آن جا تمرین می کنم البته نه با لباس رسمی و به عنوان مسئول. سعی می کنم موقع تمرین درگیر جو ورزشی باشگاه شوم و با ورزشکاران ارتباط برقرار کرده و حرف هایشان را گوش کنم که این امر باعث شده ارتباط خوبی بین مدیران باشگاه ها و هیئت برقرار شود.  

چه توصیه ای به جوانان ورزشکار و به خصوص بدن ساز دارید؟
به عنوان یک برادر کوچک از تمامی ورزشکاران درخواست دارم در کنار قوی کردن جسم حتما به مسایل معنوی و منش پهلوانی هم توجه داشته باشند و یک مسئله اساسی و مهمی که وجود دارد این که سعی نکنیم راه صد ساله را یک شبه طی کنیم. ساخت یک بدن خوب حداقل به 24 ماه زمان نیاز دارد، چیزی که زود بدست می آید خیلی زود هم از دست می رود ولی ماندگار آن است که با صرف تلاش و زمان بدست بیاید.

آیا انتظارات و نیاز های هیئت استان از فدراسیون بدن سازی و مسئولین استانی به صورت قابل قبول برآورده می شود؟
جا دارد از آقای پور علی فرد، رئیس فدراسیون پرورش اندام که هم زبان خودمان هم هستند و آقای دکتر بهتاج، تشکر و قدر دانی کنم که هرکدام در حد وسعشان سعی کرده اند تا مشکلات ما را حل کنند.
ما بیشتر نیازمند حمایت های معنوی از فدراسیون و اداره ورزش هستیم تا حمایت های مالی، چون فکر می کنم اقتصاد ورزشی مقوله ای جداست. در مورد تبصره ی استخدام قهرمانان مسابقات آسیایی و جهانی که قرار بود اجرا شود، تعدادی از ورزشکاران مراجعه کرده اند اما پرونده هایشان همانطور راکد مانده است. به نظر شما ورزشکارانی که چند دوره قهرمان مسابقات بین المللی شده اند پس از پایان دوره ی ورزش حرفه ای از کجا باید امرار معاش کنند. دولت تبصره ای برای این موضوع در نظر گرفته بود اما متاسفانه فاصله ی حرف تا عمل بسیار زیاد است. ای کاش کاری نکنیم طوری شود تا شما و همکاران خبرنگارتان از دستفروشی در خیابان عکس بگیرید و مطرح شود که فلانی قهرمان المپیک بوده و تازه افسوس ها شروع شود که این خیلی بد است.

و اما سخن آخر.
ایده ی بزرگی در جهت رسیدن ورزش پرورش اندام استان به جایگاه حقیقی خودش داشتم. تهران همیشه در تاریخ فدراسیون به مقام اول می رسید و من همیشه آرزو داشتم از تیم پایتخت بهتر باشیم که برای اولین بار در سال 96  توانستیم قهرمان ایران شویم که از این قهرمانی بسیار خوشحالم. روز های دوشنبه و سه شنبه از ساعت 5 عصر الی 9 شب در دفتر هیئت واقع در سالن فتح خیبر، در خدمت ورزشکارانی که مراجعه می کنند هستیم.
و حرف آخر این که من تا اینجا توانسته ام به این صورت هیئت استان را اداره کنم، اگر فردی باشد که می تواند این کار را بهتر انجام دهد دستش را می بوسم و به عنوان مشاور در کنار او خدمت خواهم کرد. از شما و تمامی کادر اجرایی روزنامه سراسری عجب شیر تشکر و قدر دانی می کنم.