در رابطه با شنا و آثار جسمی و روحی این ورزش صحبت بفرمایید.
رشته ی شنا تنها یک ورزش محسوب نمی شود، به دلیل درگیر شدن تمامی عضلات بدن از بعد فیزیکی و نشاط موجود در آب از بعد روانی، از شنا می توان حتی برای درمان هم استفاده کرد. فرض کنید شخصی در موقعیت خطرناک آبی قرار گرفته باشد در این صورت مهارت شنا می تواند جان فرد را نجات دهد و همچنین این ورزش به دلیل وجود آرامش موجود در آب و امکان فعالیت همه ی افراد جامعه بدون در نظر گرفتن محدودیت سنی، یکی از بهترین تفریح های بشر می باشد.
 
با توجه به رشته تحصیلی و فعالیت حرفه ای بلند مدت در حوزه ی ورزش، تحلیل شما از فراگیر بودن ورزش در جامعه و پیامد های آن چگونه است؟
در اولین قدم باید فرهنگ سازی شود، ابتدا باید این آگاهی داده شود که رشته ی شنا جزو ورزش های مفرح، جذاب و مفید است و همانطور که عرض کردم از بعد های مختلف انسان را درگیر می کند. نباید این دیدگاه وجود داشته باشد که شنا مختص تابستان است بلکه باید پذیرفته شود که ورزش شنا جزئی از زندگی است. ورزش باید به صورت بخشی از زندگی روزمره انسان تبدیل شود مثل غذا خوردن و کار کردن، نباید سایر فعالیت های روزانه به زمان اختصاص داده شده به ورزش اولویت پیدا کنند که این به منزله ی به خطر انداختن سلامتی است. تمامی آحاد رسانه اعم از صدا و سیما و روزنامه ها باید کمک کنند تا نه تنها رشته ی شنا بلکه تمامی ورزش ها جایگاه حقیقی خود را در جامعه پیدا کنند.
المپیک را در نظر بگیرید که 96 مدال در 16 ماده شنا توزیع می شود، این در حالی است که برای ورزشی مثل فوتبال فقط یک مدال در نظر گرفته شده است. اکثر کشورهای دنیا به صورت حرفه ای به ورزش شنا پرداخت می کنند که نشان دهنده ی نقش و اهمیت آن از بعد قهرمانی می باشد.

 به عنوان سرپرست تیم ملی شنا در دوره های گذشته، شنای امروز چه تفاوتی با سال های گذشته کرده است؟
امروزه مربیگری و ورزش صرفا به عنوان تفریح محسوب نمی شود و در اکثر کشور ها به عنوان علم مطرح است. کشور های خاورمیانه و تمامی کشور های در حال توسعه سعی می کنند که به وسیله ی ورزش دیده شوند. بحث مهمی که امروز مطرح است عقب ماندگی کشور ما در ورزش هایی است که به امکانات سخت افزاری نیاز دارند. یک شناگر باید هر روز 2 وعده تمرین کند و از لحاظ پزشکی آکادمی در ابتدا مشخص شود آناتومی بدن او برای کدام شاخه ی شنا مناسب تر است.
بعضی ورزش ها مثل کاراته و تکواندو، بسیار پر اهمیت و پر ارزش هستند اما به امکانات سخت افزاری خیلی خاص علمی، آکادمیک و تکنیکی در حد ورزش شنا و ورزش های مادر دیگر نیاز ندارند، برای مثال قبلا تعدادی از دوومیدانی کاران ما در کشور های دیگر تمرین می کردند. با این حال برخی از افراد غیرت و تعصب خاصی دارند و به اصطلاح از لحاظ ژنتیکی در بعضی مواقع ظهور می کنند، مثل مهدی انصاری کاپیتان تیم ملی شنای کشور از شهرستان میانه.

جایگاه متمایز استان آذربایجان شرقی در حوزه ی قهرمانی شنا و شیرجه نسبت به سایر استان ها همواره انتظارات را در سطح بالایی قرار داده است، ارزیابی شما در رابطه با علت این موضوع چه می باشد؟
استان آذربایجان شرقی از قدیم در رشته ی شنا صاحب سبک بوده است. امثال آقای توفیق یوسف زاده که الان هم در قید حیات هستند سال 1337 در آسیا مقام آور بوده اند یا در شیرجه نفراتی مثل آقای رئیسی که در سطح ایران شاید هنوز مثلش را نداریم به صورت تجربی کار کرده بودند.
امروز هیئت ما جزو اندک هیئت هایی می باشد که در تمامی شاخه های شنا اعم از شنا، واترپلو، شیرجه و شنای آب های آزاد و در بخش بانوان در تمامی موارد گفته شده به اضافه ی شنای موزون فعالیت می کند. اگر اغراق نشود نظر من این است که آذربایجان شرقی باید پایگاه شیرجه کشور می شد. الان در شیرجه هفت گروه سنی داریم که 13 سال است به طور مداوم هر 7  گروه سنی مقام اول ایران را کسب می کنند. در سال های اخیر به واترپولو هم توجه کرده ایم که حاصلش مقام قهرمانی رده سنی 11و12 سال کشور بوده و در زیر 17 سال هم در لیگ برتر هستیم اما در رده ی بزرگ سالان با توجه به این که بحث اسپانسر مطرح می باشد هنوز سرمایه گذار مورد نظر را پیدا نکرده ایم.

هیئت به طور مستقیم نمی تواند در قبال سرمایه به اسپانسر خدماتی ارایه دهد اما شرکت در مسابقات با نام سرمایه گذار و دیده شدن برند آن در مسابقات لیگ برتر و سایر مسابقات کشوری می تواند تبلیغ خوبی برای او باشد.

در طول مدت ریاست این مجموعه چه مقدار به اهداف مورد نظرتان نزدیک شده اید و از برنامه های آتی هیئت شنا توضیح بفرمایید.
من به مدت 14 سال به عنوان دبیر هیئت فعالیت کرده ام و پس از باز نشستگی به عنوان رئیس هیئت استان منصوب و با این دیدگاه که هر روز باید بهتر از دیروز باشد و دچار روزمرگی نشویم تصمیم گرفتم در چند مورد فعالیت هیئت را جدی تر دنبال کنم. اول اینکه در بعد همگانی ما باید شنا را همه گیر و اپیدمی کنیم که این کار را هم انجام داده ایم تا جایی که هر ماه یک جشنواره برگزار می کنیم، با کل استخر ها صحبت کرده و از کل شهرستان ها بازدید نموده ایم و در مورد اهمیت این موضوع تاکید کرده ایم.
در بعد قهرمانی هم ما استعدادیابی را شروع کرده ایم و شدیدا دنبال این موضوع هستیم و این انحصارا به شنا محدود نشده و سعی کرده ایم خودمان را به عنوان پیشرو در ورزش های آبی مطرح کنیم و با  3  ارگان شهرداری، بسیج ورزش کاران و آموزش و پرورش در جهت توسعه ی فعالیت های خود تفاهم نامه امضا کرده ایم.

پتانسیل ورزش شنای کشور را چگونه ارزیابی می کنید و برای رشد و توسعه ی آن چه راهکاری پیشنهاد دارید؟
شنای کشور آن طوری که باید در سطح آسیا مطرح باشد مطرح نیست. عرض کردم توسعه ی این ورزش امکانات خاص سخت افزاری را می طلبد، تنها یک استخر استاندارد قابل قبول در کشور وجود دارد که آن هم در تهران است و تاریخ ساخت آن متعلق به بیش از 45 سال پیش است. ارزیابی من در رابطه با عقب ماندگی کشور از قهرمانی در سطح بین المللی این ورزش، کمبود امکانات سخت افزاری و متمرکز شدن توجهات به پایتخت می باشد. اگر خواستار پیشرفت در شنا هستیم باید تمامی شهرستان ها را با این ورزش درگیرکرده و سرمایه گذاری بلند مدت را در دستور کار قرار دهیم بر فرض مثال می توانیم شناگران خود را برای اردوی آماده سازی به کشور های پیشرو در این ورزش، مثل کشور چین که صاحب سبک شنای دنیاست و یا مجارستان که یکی از آکادمیک ترین کشورها در شنا به شمار می رود بفرستیم.

هیئت ورزشی شنا به چه صورت اداره می شود، هزینه هایتان چطور تامین می شود و آیا منابع کافی وجود دارد؟
فعالیت هیئت شنا نه به صورت کاملا خصوصی و نه کاملا دولتی می باشد، درواقع می توان آن را غیرانتفائی دانست. اعتباراتی که اداره ورزش استان به ما می دهد بسیار پایین می باشد که البته تقصیری هم بر گردن اداره نیست چون من خودم هم درآن مسند بوده ام و متوجه قضیه می باشم. در راستای تامین مسایل مالی، ما مدارس شنا را ایجاد کرده ایم، کلاس های آموزشی داریم و مسابقات شنا برگزار می کنیم و با درآمد بدست آمده توسط شهریه ها و حق شرکت در مسابقات توانسته ایم درآمد زایی جزئی داشته باشیم اما نه در حدی که توان برآورده کردن تمام نیاز هایمان را داشته باشیم.

 نوع نگاه عموم مردم نسبت به این ورزش بیشتر به دید تفریح است، آیا فدراسیون یا هیئت استان برنامه یا راهکاری در جهت میل نگاه جوانان و شناخت بیشتر این رشته در بین ایشان دارد؟
نگرش مردم جامعه ی ما نسبت به شنا بسیار مثبت است. امروزه این ورزش در نظر مردم به صورت یکی از نیاز های اساسی به شمار می رود. من در رابطه با میل بیشتر جوانان به شنا عقیده دارم که همیشه از ورزش های همگانی و تفریحی قهرمان ها پدید می آیند، این که من برای مثال به شما بگویم بیایید شنای قهرمانی کار کنیم نتیجه ی مطلوبی نخواهد داشت اما اگر برای فرد محیطی جذاب و مفرح ایجاد شود و از بودن در آب لذت ببرد قطعا پس از مدت کمی استعداد هایش را بروز خواهد داد که در صورت برنامه ریزی صحیح می توان قهرمان ها را اینگونه شناسایی کرده و پرورش داد.

 آیا انتظارات هیئت شنای استان از فدراسیون و مسئولین استانی برآورده می شود و در این راستا مطلبی هست که بخواهید بیان بفرمایید؟
من اگر بگویم برآورده نمی شود شاید عنوان شود که خود آقای فرج اللهی در این مسند بوده و از جریان ساز و کار اداره با خبر است و اگر بگویم برآورده می شود اغراق کرده ام. اداره کل یا فدراسیون فرقی نمی کند آن ها هم مثل ما برای کمک به ورزش تلاش می کنند ولی خب دستشان در بعضی جاها بسته است.

در مورد فدراسیون که بیشتر در حوزه ی بین المللی فعالیت و هزینه می کند تا مسابقات داخلی، فکر می کنم که این سیاست دارای نقصان است. دیدگاه فدراسیون شنا می تواند در مواقعی هم، استانی باشد و در ارزیابی های خود به بعضی استان ها انگیزه دهد درحالی که بین 31 استان کشور فقط 6 استان در رشته ی شنا فعالیت قابل قبولی دارند.

 به عنوان خاک خورده دنیای ورزش چه پیامی برای جوانان ورزشکار و ورزش دوست استان دارید؟
ورزش بهترین جا برای تخلیه ی انرژی و بهترین مکان برای تفریح می باشد. اگر ما بچه هایمان را به تمامی ورزش ها که شنا هم جزئی از آن هاست ترغیب نماییم از انواع ناهنجاری های اجتماعی مثل سیگار و مواد مخدر که امروزه مصرف آن در بین جوان ها بسیار زیاد شده جلوگیری می شود. من ورزش را بدون در نظر گرفتن شرایط سنی و به همه ی مردم توصیه می کنم و عقیده دارم که اگر خانواده ها در حوزه ی ورزش هزینه ننمایند قطعا هزینه های بیشتری را متحمل خواهند شد.
 
اگر صحبت خاصی دارید، بفرمایید.
تشکر ویژه ای می کنم از شما و تمامی اعضای روزنامه سراسری عجب شیر و فکر می کنم که صدا و سیما و مسئولین می توانند با استفاده از تمامی رسانه های عمومی مردم را به سمت ورزش هدایت کنند و در این صورت است که انسان های تندرست و شاد، جامعه ی سالم و پرنشاطی را به وجود خواهند آورد.