اولويت بندي پروژههاي عمراني شهر تبريز  را در حال حاضر چگونه ارزيابي ميکنيد ؟
با توجه به اينکه منابع مالي ما کاهش يافته سياست پروژههاي عمراني شهر تبريز نيز به پيروي  از آن پروژههاي عمراني کمتري را ميتواند تامين کند. بنابراين  حجم کاري که  انتظار داشتيم و در گذشته انجام ميشد اکنون نيست با اين حال از طرفي اين مقوله مثبت تلقي ميشود چون هزينههاي پرت هم کاهش مييابد . در اين امر اقتصاد مقاومتي هم در کاهش چشمگير اين هزينهها نقش بسزايي داشته است و در واقع هدفمند هزينه ميکنيم.
 در اين راستا پروژه آذربايجان،مرکز همايشها و بازار تبريز جزو اولويتهاي اصلي شهرداري هستند،همچنين پروژه ي  ميدان صاحب الامر يا صاحب آباد جزو پروژههاي مهمي هستند که بايد سعي کنيم در مدت کوتاهي نهايي کنيم تا براي تبريز 2018 آمادگي کامل داشته باشيم.
وضعيت ساماندهي  بازار سنتي تبريز در حال حاضر چگونه است؟
در مورد بازار تبريز ميتوان گفت يک سوم يا يک پنجم بودجه اي که براي اين کار در نظر گرفته بوديم تخصيص پيدا کرده است. براي اينکه مسيرهاي پياده کف سازي بهتري داشته باشند و  فضاهاي پرت از جمله راسته ها، تيمچهها ،سيمهاي آويزان، کولرهاي ناهمگون،طرح و چيدمان نامناسب مغازهها ساماندهي شوند برنامه ما اين است که آنها را يکسان سازي کنيم و کسب و کار سنتي را در آنجا زنده نگه داريم در عين حال که تردد را روان تر کنيم و توريستها احساس امنيت بيشتري کنند .
به نظر من بايد 20 برابر اين هزينه کنيم، در واقع همه کسبه بايد  در اين کار همکاري کنند بعنوان مثال  تابلوهاي خود را به شکل مناسبي طراحي کنند و همه انتظارها متوجه  شهرداري نباشد چون انجام اين فرآيند توسط شهرداري يک کار طولاني مدت است. امروزه سيستمهاي شهري  دنيا مبتني بر کنترل مردمي پيش ميروند. اگر بازاريها حس کنند که با زيبا ، روان تر شدن و ايمن تر شدن ،مشتري بيشتري ميآيد قطعا  خودشان هم دست به کار ميشوند ،هزينه ميکنند  و در نگهداري بازار مشارکت ميکنند.
بازار تبريز فاصله کمي از استاندارد جهاني  دارد و ما بايد بازار تبريز را به اين استانداردها نزديک تر کينم که به دنبال آن جريان پول بيشتري وارد بازار ميشود.
بازار تبريز به عنوان طولاني ترين بازار جهان داراي ورودي تعريف شده نميباشد براي ورودي بازار تبريز ايده اي داريد؟
بازار تبريز داراي چندين ورودي ميباشد ولي به احتمال زياد بعد از به راه انداختن پياده راه ها، يکسري تغييراتي انجام خواهد شد. در ادامه تکميل سوال شما شهروندان تبريزي در داخل بازار گم ميشوند يعني بازار را بايد از کودکي در کتاب هايمان به ما آموزش دهند و ما برنامه هايي را براي شناخت بيشتر بازار در نظر داريم مثل جزوههاي کلاسي براي آشنايي بيشتر با تبريز که درواقع کودکان ما بايد بدانند ارک،ربع رشيدي،قنات ها،شنب غازان کجا هستند يا اينکه بدانند در مقبره الشعرا چه کساني هستند و....
وقتي کسي به شهر ما مهمان ميآيد ما ائل گلي يا لاله پارک را براي معرفي پيشنهاد ميکنيم و براي گردش ميبريم در حالي که در همه جاي دنيا جاهايي مانند لاله پارک زياد هست جاهايي مانند ربع رشيدي،ارک، بازار تبريز در هيچ جاي دنيا نيست تمرکز ما بايد روي اينچنين مکان هايي باشد.
 باتوجه به گفتههاي جنابعالي با طراحي درست و نهايي شدن پياده راهها مشکل وروديهاي بازار هم حل ميشود در اين باره بيشتر توضيح دهيد؟
در طرح تفضيلي شهر تبريز کارشناسان در زمينه پياد راهها طرح هايي داده اند که با اجرا شدن آنها مشکل پياده راهها و به دنبال آنها مشکل وروديهاي بازارها به طور کامل حل ميشود.
از عمده مشکلات مجتمعهاي تجاري و بازارها بخصوص بازار تبريز نبود پارکينگ ميباشد راهکار پيشنهادي شما در اين مورد چيست؟
يک تناقضي در اين زمينه وجود دارد،  با افزايش پارکينگ مردم ماشين بيشتري به بازار ميآورند در حالي که اين مساءله موجب ترافيک ميشود و بيشتر مردم ماشين نميآورند فرض کنيم تعداد پارکينگها را دو برابر کنيم چه اتفاقي ميافتد؟؟؟کل دنيا به سمت  استفاده از حمل و نقل عمومي ميرود تمام تمرکز و تمام صمنابع مالي ما بايد به سمت اين برود که اتوبوسها را يورو5 کنيم  تمامي اتوبوسها بايد برقي کنيم بايد بيشتر در اين زمينهها سرمايه گذاري کنيم. ما به هواي پاک و صاف نياز داريم ما به ترافيک روان نياز داريم و در اين خصوص بايد از حمل و نقل شخصي فاصله بگيريم. ما اگر پياده راههاي مناسبي داشته باشيم بسياري از پارکينگها از دور خارج ميشود. در کل دنيا در پياده راها سرعت کم ميشود يعني در محدوده ميدان ساعت يا چهارراه منصور نبايد از سرعت ده تجاوز کرد سرعت بيشتر از ده را جريمه کنند بنابراين مردم به راحتي در اين مناطق عبور ميکنند و نيازي به ماشين ندارند در واقع پياده راه رفتن را ترجيح ميدهند. ما بايد سرويس دهي در ناوگان حمل و نقل عمومي را  بيشتر کنيم. در ادامه ميتوان گفت يکسري استانداردهايي براي طراحي پارکينگ وجود دارد نميتوانيم کلا پارکينگ را حذف کنيم که کسي از وسيله شخصي استفاده نکند.
آيا شما برنامه اي براي حمل و نقل عمومي داريد؟
ما در توسعه پايدار شديدا به سرمايه گذاريهاي لازم براي تضمين سود بخش خصوصي  احتياج داريم و نامه نگاريها را در اين خصوص  شروع کرده ايم و با کمسيون سرمايه گذاري شهرداري و متخصصها به گفتگو نشسته ايم که چگونه حمل و نقل عمومي را به 350 متر افزايش دهيم. يعني فاصله هر شهروند با ايستگاه اتوبوس در حدود 350 متر باشد. در مورد لوکس کردن ايستگاههاي اتوبوس هم برنامه هايي داريم  که ميتوان ايستگاهها را يکدست و مدرن کرديه طوري که در کل شهر، اين ايستگاهها با فاصله دو يا سه دقيقه  مقداري از نيازهاي هر شهروند را برآورده کند. هم چنين ميتوانند روزنامه،تنقلات و ....را هم تامين کنند و زيبايي هم براي شهر داشته باشند.
در خصوص پروژههاي عمراني که مورد بهره برداري قرار نگرفته اند هم در صورت امکان توضيح دهيد؟
در حال حاضر ليست پروژهها را به طور دقيق نميتوانم ذکر کنم ولي با توجه به فرهنگي که در ايران وجود دارد بيشتر پروهها در 70 درصد بهره برداري را شروع ميکنند و منتظر روز آخر پروژه نميمانيم در کل ما الان در تحريمهاي اقتصادي قرار داريم و انتظار اين را نداشته باشيم که انبوهي از افتتاحها را داشته باشيم. در عينالي يکسري فضاهاي مناسبي ساخته شده و فضاي مطلوبي به وجود آمده که احتمالا در آنجا  يکسري افتتاح هايي را داشته باشيم.
براي توسعه متوازن بايد سرمايه گذاري روي بخشهاي مختلفي انجام گيرد، براي توسعه متوازن شهر تبريز چه برنامه هايي پيش بيني شده است ؟
در توسعه ي شهري از اولين اولويتها  تغيير رفتار شهروندي است. تربيت شهروندي يعني هر شهروند آگاه باشد که براي زندگي در شهر بايد به خيلي از رفتارهايش دقت کند. مثل تفکيک زباله،کم کردن حجم زباله، حرکت کردن در لاين ترافيک،سيگنال نزند،از اينترنت براي بيشتر امور روزمه استفاده کند، به طرح منزلش اهميت دهد،در طراحي مسکن خلاف نکند، تغذيه سالم،ورزش،مطالعه بيشتر،تاءتر و...  اهميت دهد،به امور مذهبيش اهميت دهد در ان جي اNGOها بيشتر فعال باشد و...که اينها رکن اصلي زندگي شهروندي هستند. اگر اينها را رعايت کنيم تبريز در مدت دو سال سي سال پيشرفت ميکند. با سرعت نور شاهد اتفاقهاي خوب ميشويم و روابط بين المل ما زياد ميشود و در پي آن تازگي و خلاقيت به شهر ميآيد اينها اولويتهاي من هستند. اگر به اين صورت پيش رويم توسعه اقتصادي برايمان ميآورد که محيط زيست، ارتباطهاي اجتماعي را حفظ ميکند. اگر فقط توسعه  اقتصادي باشد مقدار پول زيادي ميآيد و اختلاسهاي زيادي هم ميشود چون سياستهاي برد برد وجود ندارد مسئوليت پذيري و قانون پذيري و همديگر را دوست داشتن وجورد ندارد پول هم به تاراج ميرود يا شاهد فروختن شهر و از بين رفتن محيط زيست ميشويم بنابراين توسعه انساني ، توسعه رفتاري و بهبود رفتار بايد جزو اولويتهاي ما باشد.
در اين بين نقش رسانهها بسيار حياتي است. رسانهها به عنوان پل ارتباطي ميان مردم و مسئولان ميتوانند در شرايط کنوني بي هويتي، اعتماد و آشتي را ترويج دهند . اگر ارتباط و اعتماد دو طرف نباشد زياني که متوجهمان ميشود آسيبي بيشتر از خشک شدن درياچه اروميه در پي خواهد داشت.