قلم، سرچشمه است، آن را نخشکانیم. «قلم» چشم است تا قدم از قدم برداریم و پیش پایمان را ببینیم، آن را کور نکنیم. «قلم» عصاست، نه فقط برای پیران که همگان بدان تکیه می‏کنند. قلم، تنها عصای دست نیست، فرهنگ، اندیشه، تفکر و فرهیختگی، همه بر این عصا تکیه کرده‏اند، این عصا را نشکنیم. «قلم» زبان است، سخن می‏گوید، جنبش دارد، حیات قلم را نگیریم. «قلم» مقدّس است. « قلم» همان وسیله‏ای است که خداوند با آن تعلیم نمود.قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان‌ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است.
قلم، زبان دوم انسان هاست. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گسترده تر از آن است که در بیان بگنجد.

 هرگونه رشد و پیشرفت، پیروزی و آرامش و معرفت و شناخت، ریشه در قلم دارد. تمدن ها، تجربه های تلخ و شیرین و علوم با نوشتن ماندگار می‌شوند.هر کس می‌تواند قلمی را بین انگشتانش بفشرد و فرمانش دهد که بنگارد و هر آنچه را از مخیله صاحب انگشت تراوش می‌کند، بنویسد. قلم، تخریب می‌کند. می‌سازد. واقعیت‌ها را آشکار می‌کند. آشکارها را نهان می‌کند. به واقع قلم، معجزه ای جاودان است.
سوگند خداوند در قرآن به نام قلم، گویاترین شاهد بر شرافت و قداست آن است: «ن وَ الْقَلَمِ وَ ما یَسْطُرُونَ؛ سوگند به قلم و آنچه نویسند.» در جایی که خداوند، صاحب هستی به آفریده ای از آفریده های خود قسم یاد می‌کند، بشر در چه جایگاهی می‌تواند از ارج و منزلت آن سخن براند.  اگر می‌بینیم که قرآن کریم به قلم سوگند ياد مي‌کند، شاید به دلیل اهمیت و نقش آن در زندگی بشر است که خزانه دار علوم، و جمع آوري کننده تجربيات قرون و اعصار است.
 باید توجه داشت که اهالی قلم و نویسندگان پیش ‌قراولان جبهه فرهنگی کشور هستند و می‌توانند با فرهنگ‌سازیهای لازم زمینه رشد همه جانبه جامعه را فراهم کنند. تاریخ اثبات نموده است که اثر یک نویسنده ممکن است یک ملت یا جامعه را تحت تاثیر قرار دهد لذا اصحاب قلم باید در تولید و انتشار محتواهای خود دقت نظر بالایی داشته باشند.
باید تلاش کنیم که با همراهی تمام اصحاب رسانه سبب تحقق اولویت های کشور خصوصاً در عرصه فرهنگ و اقتصاد شویم که به طور یقین بدون همراهی اصحاب رسانه در این عرصه خطیر به نتیجه مطلوبی نخواهیم رسید.بدون شک امروزه برکمتر کسی از رهبران و فعالین سیاسی و اجتماعی ‍ پوشیده است که قلم اصحاب رسانه می‌تواند در بطن جامعه سبب جریان‌سازی و فعل و انفعالات محسوس شود لذا اگر ما نگران حراست از هنجارها و باورهای اصیل اسلامی و ایرانی هستیم در واقع باید با حفظ حرمت قلم و متعهد به ارزشهای انقلاب در راستای تولید محتواهای تاثیرگذار بکوشیم.
اصحاب قلم در پیمودن این مسیر پرفضیلت و انجام رسالت ذاتی خود با تنگنا‌ها و مشقاتی مواجه هستند. کتاب که تبلور اندیشه صاحب قلمان است، در سال‌های اخیر دوران مهجوری خود را طی می‌کند، از یک سو اشتیاق به خواندن در جامعه ایرانی کمتر شده و از سوی دیگر مشکلات اقتصادی، ناشران را تحت فشار و مضیقه گذاشته است.
نگارش، یکی از مهم ترین راه های گسترش معرفت و فضائل انسانی شمرده می‌شود و به جرأت می‌توان گفت تجلیل از مقام واقعی دانشمندان و محققان عرصه های مختلف علمی که گاه نوشتن حقایق و آن چه به آن ایمان داشته اند به قیمت جانشان تمام شده تا در اختیار بشریت قرار بگیرد. نویسنده برای خلق یک اثر به فضایی آرام نیاز دارد و نباید نویسنده را برای آنچه که می‌نویسد محاکمه کرد. می‌توان روی هر کتابی نقد نوشت. چه دست‏هایی قلم شده تا قلم در دست پاکان قرار بگیرد و چه بسیار نویسندگان شجاع که شهید قلم شده‏اند.
گرچه اهل قلم با مشکلات و مسائل متعددی مواجه هستند که بر همه ما وظیفه است تا با امید به آینده‌ای بهتر و تدبیر در جهت حل و رفع این مشکلات تلاش کنیم. تا جامعه ما از پژوهش های دانشمندان راه پیشرفت و توسعه را در پیش بگیرد و از قطع وابستگی های فرهنگی، سیاسی و اقتصادی رهایی یابد به امید آن روز.