به گزارش عجب شیر پرس به نقل از ایرنا، آذربایجان شرقی به رغم برخورداری از استعدادهای درخشان ورزش سنگ‌نوردی داخل سالن، به دلیل امکانات در حد صفر این رشته در آن، در دهه‌های گذشته نتوانسته در میادین داخلی و خارجی این ورزش بدرخشد و پرچم سه رنگ ایران اسلامی را به اهتزاز درآورد.

اما اکنون افتتاح سالن اختصاصی سنگ‌نوردی "کوثر" تبریز، امیدها برای کشف و پرورش استعدادهای درخشان سنگ نوردی تبریز و دیگر شهرهای استان از طریق انجام تمرینات و آموزش‌های مرتب و نیز برگزاری مسابقات برنامه ریزی شده و منسجم استانی را افزایش داده است.

سنگنوردان تبریز تا همین چند هفته قبل که چشم شأن به افتتاح سالن اختصاصی سنگنوردی "کوثر" روشن شد، هر هفته ۳ جلسه ۱.۵ ساعتی در دیواره سالن گنجویان، امکان تمرین داشتند که با توجه به الزام این رشته ورزشی مبنی بر تمرین چند ساعته روزانه، هیچ تلقی می‌شد.

البته سنگ نوردان تبریز با همین اندازه امکان تمرینی نیز نتایج درخشانی در سطوح ملی و آسیایی کسب کرده بودند که بدون شک با برخورداری از امکانات سالن اختصاصی "کوثر" از این پس دایره موفقیت‌هایشان گسترده‌تر خواهد شد.

البته شادی از افتتاح سالن اختصاصی سنگنوردی "کوثر" نباید باعث این تصور شود که مشکلات سنگنوردان آذربایجان شرقی پایان یافته است، زیرا این سالن نیز به نوبه خود نیازمند تجهیز، به روزسازی و مدیریت علمی و شایسته سالارانه برای ترقی ورزش سنگنوردی است.

هزینه ۷ میلیارد ریالی برای افتتاح سالن کوثر

دبیر هیأت کوهنوردی و صعودهای ورزشی آذربایجان شرقی اعلام کرد: سالن سنگ نوردی «کوثر» با صرف حدود هفت میلیارد ریال اعتبار و با انتقال دیواره سنگ نوردی سالن «گنجویان» به این محل و نوسازی و به روزرسانی آن در اردیبهشت ماه امسال افتتاح شد.

مجید رحمان بیگی افزود: دیواره سنگ نوردی «کوثر» تبریز در زمان حاضر به روزترین و مجهزترین دیواره در منطقه شمال غرب کشور است که نصف هزینه ساخت و بهره برداری از آن توسط فدراسیون کوهنوردی و صعودهای همگانی و بقیه نیز توسط استان تأمین شده است.

وی اظها: کرد پیش بینی می‌کنیم که حدود ۲۰-۳۰ نفر از سنگنوردان آذربایجان شرقی نیز در قالب تیم استانی در ششمین دوره مسابقات سراسری سنگ نوردی کشور در تبریز شرکت کنند.

رحمان بیگی پیش بینی کرد که با توجه به افتتاح دیواره سنگنوردی «کوثر» در تبریز، سنگ نوردی آذربایجان شرقی پس از این شاهد پیشرفت‌های روزافزونی باشد.

وی توضیح داد: در دیواره سنگ نوردی سالن «گنجویان» تبریز ما در هر هفته سه جلسه هر کدام به مدت یک ساعت و ۳۰ دقیقه زمان در اختیار داشتیم که برای خیل علاقه مندان به سنگنوردی بسیار ناچیز بود.

وی اضافه کرد: دیواره سنگ نوردی «کوثر» که از سوی اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی به مدت یک سال برای اداره در اختیار هیأت کوهنوردی و صعودهای همگانی قرار گرفته است، از این پس مامنی برای رشد و شکوفایی سنگ نوردان استان خواهد بود.

سنگ نوردی ورزش ایمن و مفرحی است

مربی صعودهای ورزشی در تبریز نیز اظهار کرد: افتتاح سالن اختصاصی سنگ نوردی «کوثر» نتیجه تلاش های هیأت کوهنوردی و بچه‌های سنگ نوردی است.

رسول هلالی ۶۱ ساله که به قول خودش، سنگ نوردی در طبیعت را از ۱۲ سالگی شروع کرده و اکنون حدود ۵ دهه سابقه دارد، افزود: سنگ نوردی داخل سالن از دور خطرناک جلوه می‌کند، ولی بسیار ایمن، سالم و مفرح است و هر کس که ۲ جلسه تمرین سنگ نوردی کند، دیگر نمی‌تواند دست بکشد.

وی اضافه کرد: صعود در سنگ نوردی به سه شکل انجام می‌گیرد؛ صعود «بولدر» که ارتفاع آن حداکثر ۴ متر است و ۱.۵ متر آن را قد فرد صعود کننده تشکی می‌دهد و تشک‌های ایمنی در زیر پای صعود کنندگان است؛ صعود «سرطناب» نیز ۱۲ تا ۱۵ متر ارتفاع دارد که آن نیز طناب حمایتی دارد و صعود و فرود آن با طناب حمایتی انجام می‌شود؛ سومی هم صعود «سرعت» است که آن نیز با طناب انجام می‌گیرد.

هلالی در مورد وضعیت جاری سالکن اختصاصی سنگ نوردی «کوثر» تبریز نیز گفت: این سالن ۶ مربی دارد و فعالیت برای کارآموزان در آن ایمن است.

وی ادامه داد: چون سنگ نوردی، ورزش مفرحی است، به همه نونهالان و نوجوانان توصیه می‌کنم از امکانات سالن استفاده کنند به ویژه اینکه مسابقات قهرمانی دارد که می توانند اوج بگیرند.

وی توضیح داد: مربیان سالن «کوثر» نیز کاربلد و متخصص هستند و دوره‌های آموزشی در سطوح مختلف برگزار می‌کنند.

قهرمانی سنگ نوردان آذربایجان شرقی در ایران و آسیا نیازمند تجهیزات کامل و به روز است

سنگ نورد سرشناس کشورمان نیز از سنگ نوردی به عنوان ورزشی نیازمند تمرینات سخت و طاقت فرسا کرد و گفت: من این ورزش را از هشت سالگی شروع کردم و به تدریج توانستم پله های ترقی را طی کنم.

مهدی نمروری که متولد ۱۳۷۴ شمسی است، افزود: آن زمان با یکی از دوستانم که به سالن سنگ نوردی اداره برق در ولیعصر رفته بودم، با سنگ نوردی آشنا و مجذوب آن شدم و تا به امروز نیز این دلبستگی و علاقه ادامه دارد؛ در سال ۱۳۷۶ اولین مسابقه ام را دادم و در سال ۱۳۸۲ نخستین مقام کشوریم را کسب کردم نوجوانان سوم شدم.

وی ادامه داد: ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸ عضو تیم ملی بودم؛ تا ۱۳۸۸ بهترین مقام ایران در سنگ نوردی آسیا در دست من بود که ششم قاره کهن بودم. البته آن زمان تعداد سنگنوردان داخل سالن در آذربایجان شرقی کم و وضعیت در کشور نیز دشوار بود و بچه‌ها به راحتی نمی‌توانستند مقام آسیایی کسب کنند.

وی اظهار کرد: ورزشکاران خوبی در رشته سنگنوردی در آذربایجان شرقی داریم، ولی امکانات خیلی ضعیف است؛ هر چند دیواره خوبی داریم، اما گیره‌ها در حد مسابقات استانی است و با آن نمی توان انتظار کسب قهرمانی کشور و آسیایی را داشت.

سنگنورد مطرح آسیایی کشورمان گفت: متاسفانه مانند سایر حوزه ها، در رشته سنگنوردی نیز همه امکانات و تجهیزات در تهران متمرکز شده است، هر چند در همدان و زنجان نیز ظرفیت های خوبی داریم.

وی افزود: سنگنوردی، ورزش سنگینی است که باید دوام آورد. من خودم ۲۰۰ نفر را آورده ام که تعداد انگشت شماری ادامه داده اند.

نمروری اضافه کرد: تاکنون در رشته‌های زیادی از قبیل پارکور و اسکیت کار کرده ام، اما هیچکدام به اندازه سنگنوردی دشوار نبوده اند. اگر کسی بخواهد در حد قهرمانی کار کند، باید زندگی اش را صرف این رشته کند.

بارها تصمیم به انصراف از سنگنوردی گرفته ام، اما نتوانسته ام

ایمان نیک محضر، دیگر سنگنورد ارزنده کشورمان است که می گوید بارها تصمیم گرفته به دلیل ضعف امکانات، ورزش سنگنوردی را کنار بگذارد، اما نتوانسته است.

وی گفت: فعالیت در رشته سنگنوردی را از سال ۱۳۸۰ در سالن شهر سردرود آغاز کردم؛ آن زمان دیواره سالن ما صاف و بتنی بود که بعد به تدریج بهتر و مجهزتر شد.

وی افزود: سال ۱۳۸۴ نخستین مقام ام را که سوم استانی در رده سنی نونهالان بود، کسب کردم و در سال ۱۳۹۰ وارد رده سنی جوانان و در کشور اول شدم.

وی درباره علت حضور ضعیف سنگنوردان ایرانی در میادین بین المللی در یک دهه قبل اظهار کرد: واقعیت این است که ما در این رشته ورزشی با دنیا پیش نمی ریوم؛ به عنوان مثال گیره‌هایی که رقبای ما با آنها کار می‌کردند، ما اصلاً با آنها آشنا نبودیم و در نتیجه عضلات مان برای گرفتن گیره‌های استاندارد عادت نکرده بودند.

دارنده مقام اول مسابقات کشوری سنگنوردی گفت: اکنون مسابقات سنگنوردی به صورت ترکیبی و اورال برگزار می‌شود؛ یعنی سنگنورد باید هر سه شکل بولدر، سرطناب و سرعتی را مسابقه بدهد و مسابقات دیگر تک رشته‌ای نیست.

نیک محضر درباره وضعیت فعلی سالن اختصاصی سنگنوردی «کوثر» تبریز نیز اضافه کرد: دیواره سرعتی هنوز گیره ندارد و دیواره‌های «لید» داخل سالن نیز به روز و به در بخور نیستند و نمی‌توان با آنها حتی در مسابقات کشوری نیز نتیجه گرفت، اما بولدرمان خوب است.

وی به خانواده‌های علاقه مند به ورزش سنگنوردی توصیه کرد کودکان شأن را به مربیانی بسپارند که توان قهرمان پروری دارند؛ تحقیق کنند و بعد مربی انتخاب کنند تا سال‌های عمر فرزندان شأن تلف نشود.

وی ادامه داد: سنگنوردی، عشق است؛ تنها ورزشی است که ۷۰ درصد هورمون‌های بدن انسان را فعال می‌کند.